Udostępnij

10 lat po wycieku ropy w Zatoce Meksykańskiej. Naukowcy ostrzegają przed kolejną tragedią

20.04.2020

Katastrofa platformy wiertniczej Deepwater Horizon w Zatoce Meksykańskiej wywołała wyciek ropy, którego skutki środowiskowe są nadal trudne do oszacowania – podkreślają profesorowie oceanografii z Texas A&M University przy okazji 10. rocznicy zdarzenia. Naukowcy ostrzegają: jest wysoce prawdopodobne, że podobna tragedia wydarzy się ponownie.

20 kwietnia 2010 roku na platformie wiertniczej Deepwater Horizon doszło do eksplozji, która zapoczątkowała katastrofę ekologiczną w Zatoce Meksykańskiej. Życie straciło 11 pracowników obiektu, a zatrzymany dopiero po kilku miesiącach wyciek ropy określany jest mianem największego w historii. Eksperci szacują, że do środowiska dostało się ok. 168 milionów galonów ropy naftowej.

Przy okazji 10. rocznicy tamtych wydarzeń, głos w sprawie zabrali teksańscy oceanografowie, którzy prowadzili projekty badawcze w rejonie Zatoki Meksykańskiej już po katastrofie.

Profesorowie Piers Chapman, Steve DiMarco i dr Antonietta Quigg z Texas A&M University podkreślają bezprecedensową skalę problemu, który został wywołany przez katastrofę Deepwater Horizon. Wyciek okazał się znacznie większy, niż początkowo sądzono, a jego zasięg – dzięki zdjęciom satelitarnym NASA – oszacowano na ponad 176 tysięcy kilometrów kwadratowych. To mniej więcej tyle, ile liczy połowa powierzchni Polski.

Naturalni sojusznicy… to za mało

Oceanografowie zwracają uwagę, że badania prowadzone po katastrofie dostarczyły wiele cennych informacji m.in. na temat naturalnych procesów, które przyczyniły się do ograniczenia skali katastrofy. Wśród nich, obok korzystnych prądów oceanicznych, wymieniają żyjące w zatoce mikroorganizmy, które pochłonęły znaczącą część metanu z odwiertów. „Ponieważ w Zatoce dochodzi do tysięcy naturalnych wycieków ropy i gazu, bakterie te widzą każde tego rodzaju uwolnienie jako źródło pożywienia. Nie działają jednak na taką skalę, jakiej byśmy chcieli” – powiedział prof. Piers Chapman z Texas A&M University.

Wiele innych, nienaturalnych sposobów walki ze skutkami katastrofy okazało się niekorzystne dla lokalnego środowiska. Badacze z Teksasu podkreślają, że istnieją badania, według których środki dyspergujące, wykorzystane do ograniczenia wycieku, są bardziej szkodliwe dla życia morskiego niż sam wyciek.

Tragedia najprawdopodobniej się powtórzy

Doktor Antonietta Quigg, która prowadziła badania dotyczące skutków wycieku, twierdzi, że są nadal trudne do oszacowania. Przytacza przy tym raport z 2013 roku, według którego umieralność delfinów w rejonie dotkniętym wyciekiem była sześciokrotnie wyższa niż przeciętnie.

„Nie ma informacji o tym, ile życia morskiego zostało lub zostanie utracone. (…) Straty obejmują zdolność do wydawania potomstwa oraz dalszego wzrostu organizmów. Nadal nie mamy jednak dobrego sposobu, by ocenić, jak zmiany wpłyną na życie w Zatoce” – podkreśla dr Quigg.

Cała trójka naukowców zgadza się co do tego, że wystąpienie kolejnego wycieku należy traktować jako pewnik.

„Nienawidzę być pesymistą, ale podejrzewam, że kiedyś nastąpi podobny wyciek, choć niekoniecznie w Zatoce” – powiedział prof. Piers Chapman. „Będzie tak samo brudny, chociaż branża znów połączy siły, by rozwiązać wynikające z tego problemy techniczne” – podkreśla badacz.

Jak podaje brytyjski „Guardian„, spółka BP, będąca przed dekadą dzierżawcą platformy Deepwater Horizon, wypłaciła do tej pory 69 miliardów dolarów odszkodowań, z czego 10 miliardów otrzymali dotknięci rybacy i przedsiębiorcy. O zadośćuczynienie nadal upominają się nadmorskie społeczności meksykańskie, które twierdzą, że również poniosły straty w wyniku katastrofy. Sprawa dotyczy m.in. rybaków, poławiaczy krewetek i ostryg.

_

Źródło: Texat A&M University, Guardian

Zdjęcie: Shutterstock/Danny E Hooks

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.