Udostępnij

Tak ciepło na Grenlandii nie było od co najmniej 1000 lat. Poziom mórz może wzrosnąć o pół metra

21.01.2023

Według najnowszych wyników badań, opublikowanych w „Nature”, w środkowej Grenlandii nie było tak ciepło od co najmniej 1000 lat. Naukowcy zwracają uwagę, jak bardzo najnowsze zmiany, zaobserwowane w rdzeniach lodowych, różnią się od tych naturalnych, z ostatniego tysiąclecia. Jeśli ludzkość nie ograniczy znacząco emisji CO2, do 2100 roku topnienie lodu na Grenlandii może podnieść poziom mórz nawet o pół metra.

Co szczególnie istotne, wcześniejsze próbki nie wskazywały na wyraźne ocieplenie w tej części Grenlandii, mimo wzrostu średnich temperatur na świecie. Jako jedną z przyczyn wskazano naturalną zmienność klimatu w tym regionie. Dzięki ponownym wierceniom i nowym metodom badawczym udało się pozyskać lepszy obraz sytuacji.

Wieści nie są niestety pozytywne: również i na tę część Grenlandii oddziałują skutki globalnego ocieplenia. A to nie wróży nam dobrze, jeśli chodzi o dalszy wzrost poziomu mórz na świecie.

Zmiana klimatu na Grenlandii. Najnowsze zmiany znacznie różnią się od naturalnych

Naukowcy z Helmholtz Centre for Polar and Marine Research oraz University of Copenhagen przyjrzeli się bliżej lodowcom środkowej Grenladii. Próbki rdzeni lodowych, które tam pobrano, pozwoliły objąć analizą okres od roku 1000 do 2011.

„Dane te pokazują, że ocieplenie w latach 2001–2011 wyraźnie różni się od naturalnych zmian w ciągu ostatniego tysiąca lat. Chociaż było to ponure oczekiwanie [rezultatów – przyp. red.] w świetle globalnego ocieplenia, byliśmy zaskoczeni, jak oczywista była ta różnica” – komentuje w oświadczeniu dr Maria Hörhold, glacjolożka i główna autorka publikacji.

Wyniki wspomnianych badań zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym „Nature”.

Ocieplenie prowadzi do utraty lodu. Tylko ten z Grenlandii może podnieść poziom mórz o pół metra

Ponadto zespół naukowców badał procesy topnienia pokrywy lodowej na Grenlandii. Od 2000 roku obserwuje się znaczący wzrost skali utraty lodu. Obecnie znacząco przyczynia się ono do wzrostu poziomu mórz na świecie.

W komunikacie dotyczącym publikacji w „Nature” naukowcy podkreślają, jak ważny jest znajdujący się na Grenlandii lód. Zmagazynowanych jest w nim bowiem około 3 milionów kilometrów sześciennych wody. Wraz ze wzrostem temperatur na wyspie w coraz większym zakresie trafia ona do mórz i oceanów. Szacuje się, że w przypadku nieograniczonych emisji gazów cieplarnianych (tj. według scenariusza „business as usual„) do 2100 roku doprowadzi to do wzrostu poziomu mórz nawet o 50 centymetrów.

Topnienie lodowców przyspieszyło po 2000 roku

Wspomnianą zmianę po 2000 roku potwierdzają także liczne wcześniejsze badania, które dotyczą klimatu Grenlandii, jego zmian i związanej z tym utraty lodu. Podkreśla się w nich między innymi, że obserwowane dziś procesy mają charakter przekroczenia punktu krytycznego.

Jak wynika z ustaleń badaczy z Ohio State University z 2020 roku, nawet gdyby udało się powstrzymać proces globalnego ocieplenia, jest już za późno, by całkowicie zatrzymać topnienie lodowców Grenlandii. Możemy natomiast spowolnić ten proces, co ma szczególnie znacznie ze względu na podnoszenie się poziomu mórz.

W 2019 roku naukowcy z Uniwersytetu w Leeds opublikowali natomiast wyniki analiz, opierających się na zdjęciach satelitarnych, według których lodowce Grenlandii zanikają w tempie 7-krotnie szybszym niż w latach 90-tych XX wieku. Szacowano jednak wówczas wolniejszy napływ wód z lodowca do mórz i oceanów, bo mający doprowadzić do 12-centrymetrowego wzrostu ich poziomu do końca wieku.

_

Wyniki przytaczanych badań naukowych znaleźć można tutaj.

Zdjęcie: Sergio Ponomarev / Shutterstock.com

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.