Udostępnij

Unijne prawo nadal będzie chronić rzeki. Prawie 400 tysięcy osób podpisało się pod petycją

13.12.2019

Komisja Europejska zadecydowała, że Ramowa Dyrektywa Wodna nie zostanie zmieniona. Kilka miesięcy temu pojawiły się plany, żeby przepisy unijne dotyczące ochrony rzek były mniej restrykcyjne. -Utrzymanie jej zapisów i celów jest bardzo istotne dla gatunków i siedlisk zależnych od wód – mówiła w lutym Karolina Kukielska z WWF Polska. 

Pod petycją w sprawie ochronienia Ramowej Dyrektywy Wodnej podpisało się ponad 375 tysięcy osób. Jak przekonuje WWF, konsultacje społeczne dotyczące RDW były trzecimi największymi w historii Unii Europejskiej.

Dyrektywa, wprowadzona w 2000 roku, zakładała osiągnięcie dobrego stanu wód, czyli co najmniej dobrego stanu ekologicznego i dobrego stanu chemicznego do 2015 roku. Według jej założeń, populacje ryb słodkowodnych nie powinny maleć,  wszystkie organizmy wodne powinny mieć dobre warunki do życia, przepływy rzek nie mogą być utrudnione, a mniejsze potoki powinny być zabezpieczone przed wysychaniem. Kraje członkowskie są też zobowiązane do monitorowania jakości wody i usuwania zanieczyszczeń.

Do 2015 roku udało się zrealizować zaledwie połowę tego planu. Obecnie około 60 proc. rzek, strumieni, jezior i terenów podmokłych w Europie nie jest zdrowych.

Czytaj więcej:„Chrońmy europejskie wody”. WWF apeluje do Komisji Europejskiej

Polska nie dba o rzeki?

– Status ekologiczny ponad połowy polskich wód jest niedobry – mówiła w lutym Karolina Kukielska z WWF. –  Pod pojęciem „status ekologiczny” mieszczą się nie tylko zanieczyszczenia wód, ale też przekształcenia naturalnego środowiska wodnego, jakie spowodował człowiek m.in. budując zapory,  zbiorniki wodne, umacniając brzegi rzek – tłumaczyła.

Według Piotra Nieznańskiego, dyrektora ds. polityki środowiskowej w Fundacji WWF Polska utrzymanie oryginalnych postanowień RDW polskim rzekom może pomóc. – Polska jest i pozostaje zobowiązana do osiągnięcia dobrego stanu wód do 2027 roku. Wymaga to mocnej mobilizacji rządu i konkretnych inwestycji w rewitalizację polskich rzek i jezior. Chodzi nie tylko o niepogarszanie stanu tych wód, które są w dobrej kondycji, ale też doprowadzenie do osiągnięcia dobrego potencjału ekologicznego na wszystkich odcinkach rzek i jezior, które zostały silnie zmienione lub przekształcone – tłumaczy.

Dlaczego w ogóle pojawiły się plany złagodzenia postanowień RDW?

Chodziło przede wszystkim o możliwości inwestowania przy rzekach. Dyrektywa w niektórych przypadkach utrudniała budowę wałów przeciwpowodziowych czy dróg wodnych – takie były główne argumenty zwolenników łagodzenia jej postanowień.

Co dalej?

Komisja Europejska uznała, że cele prawa wodnego „są teraz tak samo aktualne, jak w momencie ich przyjęcia”. Najważniejszym postanowieniem jest poprawa jakości wód do 2027 roku. Według KE, niepowodzenie w ochronie rzek i jezior „w dużej mierze nie jest spowodowane brakiem przepisów, lecz niskim finansowaniem, powolnym wdrażaniem i niewystarczającą integracją celów środowiskowych z politykami sektorowymi”.

Jak informuje WWF, postanowiono także, że działania, które mogą negatywnie wpływać na jakość wód, nie mogą być finansowane ze środków UE.

Zdjęcie: Lena Ivanova/Shutterstock

Autor

Katarzyna Kojzar

Pisze o klimacie, środowisku, a czasami – dla odmiany – o kulturze. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i Polskiej Szkoły Reportażu. Jej teksty ukazują się też m.in. w OKO.press i Wirtualnej Polsce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.