Udostępnij

Brytyjczycy chcą łąk kwietnych przy wszystkich drogach. „Możemy mieć łąki większe niż Londyn”

03.10.2019

W całej Wielkiej Brytanii mogłoby być o 400 miliardów więcej kwiatów, gdyby przydrożna roślinność nie była koszona tak często, jak teraz – przekonuje organizacja Plantlife. „Dla 23 milionów mieszkańców łąki przy drogach byłyby jedynym codziennym kontaktem z naturą” – piszą aktywiści w raporcie „Managing grassland road verges”.

Plantlife, organizacja zajmująca się przyrodą na Wyspach, opracowała nowe wytyczne dotyczące zielonych poboczy. Ich zdaniem, roślinność wzdłuż dróg powinna być koszona raz lub dwa razy do roku. Częstsze koszenia powinny być przeprowadzane tylko w koniecznych przypadkach, zależnych od rodzaju roślinności. Sugerują również sianie polnych kwiatów. To pozwoliłoby na stworzenie łąk większych niż łączna powierzchnia Londynu, Manchesteru, Birmingham, Cardiff i Edynburga. Pobocza mogłyby stać się siedliskami dla owadów zapylających kwiaty i bezpiecznymi ostojami dla niektórych gatunków zwierząt.

Obecnie trawniki przy trasach samochodowych są koszone nawet częściej niż cztery razy w roku, niezależnie od rodzaju roślin.

„Zbyt długo nasze pobocza były zaniedbywane i niedostatecznie wykorzystywane. Mają potencjał, żeby być siedliskami i korytarzami migracyjnymi” – komentował dla „Guardiana” Matt Tompsett z firmy Kier, współpracującej z Plantlife.

Specjaliści zauważają, że od lat 30. XX wieku Wielka Brytania straciła około 97 procent łąk kwietnych. Dlatego teraz planują odbudować przynajmniej część ze straconych terenów. Jak przekonują, łąki mogą pomagać w zmniejszeniu ryzyka powodziowego, pochłaniać zanieczyszczenia, tłumić hałas, utrzymywać bioróżnorodność i być po prostu atrakcją dla użytkowników dróg.

„Możemy i musimy zmienić nasze podejście do projektowania i zarządzania zielonymi poboczami, dając dzięki temu schronienie dla motyli, ciem i innych owadów. Co więcej, przyjazne środowisku przydrożne łąki mogą być sporą oszczędnością dla lokalnych władz” – mówił w „Guardianie” Phil Sterling z organizacji Butterfly Conservation.

Jako przykład podają hrabstwo Dorstet, które w ciągu pięciu lat ograniczyło koszenie o 30 proc. i zaoszczędziło w sumie ponad 90 tysięcy funtów.

Zdjęcie: Matthew J.Thomas/Shutterstock

Autor

Katarzyna Kojzar

Pisze o klimacie, środowisku, a czasami – dla odmiany – o kulturze. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i Polskiej Szkoły Reportażu. Jej teksty ukazują się też m.in. w OKO.press i Wirtualnej Polsce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.