Udostępnij

Badania z Londynu: dzieci Wielkiego Smogu częściej chorowały na astmę, za niektórymi problemy ciągną się do dziś

02.08.2017

Z powodu Wielkiego Londyńskiego Smogu 1952 roku zmarło kilkanaście tysięcy osób. Jednak jego efektem była nie tylko niepotrzebna śmierć wielu ludzi. Były nim także uprzykrzające życie choroby wielu innych. Dzieci Wielkiego Smogu – dowodzą naukowcy z Columbia University i dwóch innych amerykańskich uczelni, którzy przeanalizowali tysiące ankiet medycznych – znacznie częściej cierpiały w życiu na astmę. A za niektórymi problemy, które da się powiązać z bieganiem po ulicach miasta spowitych przez pył, ciągną się do dziś. Kilkadziesiąt lat po rozwianiu smogu.

Naukowcy potraktowali Wielki Smog jak eksperyment naturalny, który pozwolił sprawdzić wpływ kilkudniowego oddychania powietrzem przekraczającym wszelkie normy, na zdrowie w późniejszym życiu. W tym celu przeanalizowali prawie 3000 ankiet medycznych. Te wypełniano w ramach prowadzonego na Wyspach wieloletniego projektu badania tego, jak ludzie się starzeją. Pytano w nich m.in. o astmę dziecięcą lub pojawienie się tej choroby w dorosłym życiu. Następnie porównano wyniki ludzi, którzy Wielki Smog przeżyli w Londynie jako dzieci lub byli w czasie jego trwania w okresie płodowym, a także takich, którzy żyli wtedy w innym mieście lub po prostu przebywali poza angielską stolicą.

Wyniki pokazały, że u dzieci Wielkiego Smogu – a więc ludzi, którzy przeżyli go mając kilka lat – o 20 proc. częściej diagnozowano astmę. Jeżeli ten „dopadł” ich w pierwszym roku życia, ryzyko zachorowania było o 9,5 proc. wyższe niż w grupie kontrolnej, a dla tych, którzy znajdowali się wtedy w płodowym etapie rozwoju, wyliczono je na 8 proc. Wprawdzie analiza nie pozwala ze 100 proc. pewnością ustalić relacji przyczynowo-skutkowej, ale jej autorzy mówią, że stanowi bardzo mocną przesłankę, by uznać, że wczesne narażenie na zanieczyszczenia powietrza, znacząco zwiększa ryzyko późniejszego zachorowania na astmę. I ma – podkreślają – znaczenie dla wielu miast, które dziś mierzą się z problemem ogromnego smogu.

– Uzyskane przez nas rezultaty sugerują, że szkody spowodowane przez to wydarzenie wciąż da się zauważyć, chociaż minęło od niego ponad 60 lat. To sugeruje także, że bardzo młode dzieci, które żyją w bardzo zanieczyszczonym środowisku, takim jak to w Pekinie, mogą odczuwać poważne skutki zdrowotne przez całe życie – komentował dr Matthew Neidell z Columbii.

W Pekinie, Rybniku lub jakimś polskim uzdrowisku, dodajmy.

Fot. RV1864/Flickr.

Autor

Tomasz Borejza

Dziennikarz naukowy. Członek European Federation For Science Journalism. Publikował w Tygodniku Przegląd, Przekroju, Onet.pl, Coolturze, a także w magazynach branżowych. Autor książki „Odwołać katastrofę”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.