Udostępnij

Innowacyjna sieć czujników w dwóch miastach. Postawiono na cenę i precyzję

28.10.2021

Sieć pomiarowa obejmuje swoim zasięgiem głównie Wrocław, Bydgoszcz oraz okoliczne miejscowości obu miast. W ramach projektu zamontowano w sumie 40 czujników jakości powietrza. Naukowcy prezentują dane aktualne oraz archiwalne dotyczące stężenia pyłu zawieszonego, temperatury i wilgotności powietrza. Co w tym nowego? Wyjaśniamy.

Nowa sieć powstała w ramach projektu LIFE-MAPPINGAIR/PL i jest efektem wspólnej pracy uczelni i samorządu. Prace koordynują zespoły z Zakładu Klimatologii i Ochrony Atmosfery Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocławskiego Centrum Sieciowo-Superkomputerowego Politechniki Wrocławskiej oraz Urzędu Miasta Bydgoszcz.

Dlaczego sieć w ogóle powstała? Jak przekonują naukowcy – pomiarów nigdy za dużo. Im większa nasza świadomość, tym większa szansa na szybsze zwalczenie trującego powietrza. A to jak widać po ostatnich pomiarach jest fatalne, Polska jest czerwonym punktem na mapie Europy.

W rozmowie ze SmogLabem dr Tymoteusz Sawiński z Zakładu Klimatologii i Ochrony Atmosfery Uniwersytetu Wrocławskiego, współautor projektu wyjaśnia: nasza sieć pełni funkcję demonstracji dobrych praktyk. Chodzi o ustandaryzowanie instalacji, obsługi i użytkowania czujników jakości powietrza. Dlaczego to takie ważne? Jak przekonuje dr Sawiński zaglądając do różnych stacji pomiarowych, komercyjnych lub niekomercyjnych wychodzą różne dziwne praktyki.

To wpływa bezpośrednio na wyniki pomiarów, które przez brak odpowiednich standardów mogą być niewiarygodne.

Innowacyjne czujniki jakości powietrza

Nową sieć wyróżniają starannie wybrane, optymalne lokalizacje. Dzięki temu pomiary są reprezentatywne, a nie wybiórcze. Pomiary posłużą także do udoskonalenia prognoz jakości powietrza. – Im więcej danych do „karmienia” modelu, im więcej danych do weryfikacji wyników – tym lepsze i dokładniejsze prognozy – czytamy na stronie projektu.

Urządzenia pomiarowe wykorzystywane w projekcie nie są dostępne w sprzedaży. Zostały skrojone na miarę, stworzone w ramach programu. Bazują jednak na modelach ogólnodostępnych. Jaki był tego cel? Jak najniższy koszt urządzenia, przy jak najlepszej jakości pomiarów. To nie zawsze idzie ze sobą w parze. Stworzone przez naukowców czujniki to koszt około 8 tyś. złotych za sztukę. W tę kwotę wchodzi zakup komponentów, wykonanie czujnika, instalacji i dwuletni serwis. To w porównaniu do profesjonalnych urządzeń niewiele.

Dysponowaliśmy naukową wiedzą odnośnie różnych typów czujników dostępnych na rynku. W oparciu o tą wiedzę wybraliśmy czujniki, które naszym zdaniem są najlepsze. Te, których charakterystyka jest najlepsza. Zostały one wiarygodnie skalibrowane na podstawie naszych zakładowych czujników TEOM. Czujniki obudowaliśmy dodatkowymi elementami na przykład ogrzewanym torem pomiarowym. To eliminuje wpływ kondensacji na wyniki pomiaru. Porcja powietrza jest podgrzewana i sucha wpada do czujnika – podkreśla w rozmowie z redakcją dr Sawiński.

Czytaj także: Światowa Organizacja Zdrowia wprowadza nowe standardy. Polski smog to przy nich „kosmos”

Dla lokalnych społeczności

Realizujący projekt naukowcy mają nadzieję, że sieć przysłuży się lokalnym społecznościom. Chcą także, aby narzędzie to wykorzystywać do edukacji. W jaki sposób? Na przykład w celu pokazania procesów kształtujących jakość powietrza czy w celu uświadamiania zagrożeń związanych z trującym powietrzem. W trakcie opracowanie jest także zestaw „dobrych praktyk” dotyczący pomiarów, który wytłumaczy jak instalować nowe stanowisko, na co zwracać uwagę przy pomiarach.

Naukowcy zapraszają do kontaktu wszystkich, którzy potrzebują porady odnośnie instalacji czujników.

Zdjęcie tytułowe: cameracraft/shutterstock

Autor

Maciej Fijak

Krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii. Naukowo zajmuje się m.in. międzynarodową ochroną środowiska. Uczestnik European Green Activism Training 2020, członek Akcji Ratunkowej dla Krakowa. Po godzinach przemierza Kraków wzdłuż i wszerz – pieszo lub na dwóch kółkach. Najczęściej spotykany w krakowskim Podgórzu.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.