Udostępnij

Czyste powietrze uszczęśliwia? Okazuje się, że tak

26.10.2017

„Czy czyste powietrze może dać nam szczęście? Badanie efektu dwutlenku azotu na życiową satysfakcję” – pod takim hasłem naukowcy z University of York przeprowadzili najnowsze badania nad dobrostanem Anglików. Ich konkluzja nie jest optymistyczna: im więcej zanieczyszczeń w powietrzu, tym gorsze są nastroje.

Przebadano 50 tysięcy dorosłych Brytyjczyków, którzy corocznie od 2002 roku spotykali się z badaczami, żeby odpowiedzieć na pytanie – na ile oceniasz swoją życiową satysfakcję? Skala zaczynała się od 7 (bardzo zadowolony) do 1 (kompletnie niezadowolony)
– Co roku przepytywaliśmy te same osoby, a ich odpowiedzi mogliśmy łączyć ze zmianami zanieczyszczeń powietrza. Sprawdzaliśmy, czy zmiany w dobrostanie i satysfakcji z życia naszych respondentów wiązały się ze stężeniami dwutlenku azotu – mówi Sarah Knight, jedna z autorek badań, w rozmowie z Public Radio International.
Badacze musieli uwzględnić także wiele innych czynników, jak m.in: dochody, położenie geograficzne, gęstość zaludnienia, przestępczość, poziom wykształcenia.
Okazuje się, że wzrost stężenia NO2 o 10 mikrogramów na metr sześcienny zmniejszył satysfakcję z życia o 0,03. Może nam się wydawać, że to jest bardzo niewiele. Jednak autorzy badań porównali to do innych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na szczęście i samopoczucie.
-Jeśli ludzie są narażeni na poziom zanieczyszczeń o dopuszczalnym poziomie 40 mikrogramów na metr sześcienny, straty w zadowoleniu z życia są porównywalne w około 83 procentach do efektów separacji małżeńskiej, w ponad w 100 procentach do utraty współmałżonka i w nieco ponad 50 procentach bezrobocia.To więcej, niż się spodziewaliśmy – dodaje dr Knight.
Dodaje, że 10 mikrogramów to spory skok, który może mieć także wpływ na zdrowie mieszkańców – nie tylko to psychiczne, ale też fizyczne.
Naukowcy przypominają, że WHO ustaliło limity dotyczące stężeń NO2. Jego roczne stężenie nie powinno przekraczać właśnie 40 µg/m3. (pisaliśmy o tym TUTAJ) Tymczasem w wielu miejscach limit jest przekraczany.
Wystarczy spojrzeć na Londyn – to najbardziej zanieczyszczone miasto pod względem stężeń NO2 w Europie. W 2015 roku średnioroczne stężenie na stacji Marylebone Road wyniosło 88 µg/m3 , a więc ponad 200% normy.
Jak to można wyjaśnić? Dlaczego większe stężenia wiązały się z gorszym samopoczuciem?
Doktor Knight twierdzi, że poza faktem, że przez zanieczyszczenie traci się zdrowie  (co, oczywiście, ma wpływ na psychikę), istnieje jeszcze kilka czynników. Jednym z nich jest „estetyka”.
-Patrzysz, wąchasz i smakujesz miasto oraz swoją okolicę. Jeśli idziesz ulicą i jedyną rzeczą, jaką czujesz, jest zanieczyszczenie, to naprawdę pogarsza twój nastrój – mówi.
Najważniejszym czynnikiem jest jednak poziom niepokoju i troski – o rodzinę, dzieci, własne zdrowie, środowisko. – Ludzie widzą i czują zanieczyszczenie. Myślą sobie, mimowolnie, „Boże, co to robi ze mną i z moimi dziećmi” – tłumaczy dr Knight.
Fot. NASA Goddard Space Flig/Flickr.

Autor

Katarzyna Kojzar

Pisze o klimacie, środowisku, a czasami – dla odmiany – o kulturze. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i Polskiej Szkoły Reportażu. Jej teksty ukazują się też m.in. w OKO.press i Wirtualnej Polsce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.