Udostępnij

Oto stolica światowego smogu. Rząd chce sterować pogodą

07.09.2023

Tuż przed ważnym międzynarodowym szczytem w Dżakarcie trudno było oddychać. Miasto znalazło się na szczycie światowej listy miast z najbardziej trującym powietrzem. Udało nam się porozmawiać z polskimi obywatelami, którzy mieszkają w stolicy Indonezji.

Szczyt AESAN to spotkanie narodów Azji Południowo-Wschodniej. Odbywa się dwa razy do roku i dotyczy kwestii gospodarczych, politycznych oraz społecznych regionu, który zamieszkuje niemal 700 milionów ludzi. Tegorocznym gospodarzem jest indonezyjska stolica – Dżakarta. Jej region miejski zamieszkuje ponad 11 milionów osób, a obszar metropolitalny nieco mniej niż obywateli Polski – ok. 34 miliony.

Kryzysowa sytuacja rozpoczęła się w połowie sierpnia i przedłużyła się aż do pierwszych dni września. Wspomniany szczyt trwał od 5 do 7 września. Tymczasem z końcem czerwca normy WHO były przekroczone 19-krotnie. Media obiegały kolejne pomysły rządzących na łagodzenie skutków gryzącego smogu. Sytuacja nie jest zresztą nowa, bo gęsto zaludnione miasto bryluje w smogowych rankingach od dłuższego czasu.

 class=

Dżakarta i rekordowy smog – jakie są jego źródła?

Z danych niezależnego think-tanku Centre for Research on Energy and Clean Air (CREA) wynika, że problem wynika z kilku źródeł. Chodzi m.in. o kilkanaście elektrowni węglowych otaczających Dżakartę, emisje z przemysłu i transportu. Do tego dochodzą zanieczyszczenia napływające z okolicznych obszarów.

  • Według danych CREA elektrownie węglowe odpowiadają za 2,5 tys. zgonów rocznie w Dżakarcie

Jednak w związku z prestiżowym szczytem, władze stolicy podjęły szereg kroków, aby doraźnie rozwiązać sytuację. Sprawa rezonuje, tym bardziej że prezydenta kraju od kilku tygodni męczy… uporczywy kaszel. – Nigdy wcześniej się tak nie czuł – powiedziała dziennikarzom minister turystyki i gospodarki Sandiaga Uno, cytowana przez magazyn Times. Dodawała, że lekarz prezydenta jako przyczynę przewlekłego kaszlu wskazał złą jakość powietrza.

„Powietrze po prostu śmierdzi”

Oprócz chorującego prezydenta i widma kompromitacji organizacyjnej podczas azjatyckiego szczytu, swoje zdanie wyrazili obywatele – wychodząc licznie na ulice. Argumenty dobrze znane z naszego krajowego podwórka. Stale przekroczone normy jakości powietrza powodują, że do lekarzy ustawiają się kolejki chorych. Alergie, kaszel, infekcje górnych dróg oddechowych, szczególnie u dzieci, przy jednoczesnej bierności władz lokalnych i państwowych, wywołują społeczne napięcia. Nie pomogły też słowa jednego z urzędników z ministerstwa środowiska. Publicznie powiedział on, że najlepszym rozwiązaniem problemu smogu jest modlitwa o deszcz. Mieszkańcy domagający się systemowych rozwiązań zareagowali z oburzeniem.

Marta Bobiatyńska mieszka w Tangerang, na obrzeżach Dżakarty. – Jest to obecnie miasto o gorszej jakości powietrza niż sama stolica. Cyrkulacja powietrza sprawia, że jesteśmy na pierwszej linii uderzenia zanieczyszczeń z nowootwartej elektrowni węglowej, jeszcze przed Dżakartą. Niewątpliwe od 3 tygodni, czyli mniej więcej od otwarcia elektrowni, wyraźnie odczuwamy pogorszenie jakości powietrza, które po prostu śmierdzi – mówi nam polka mieszkająca w Indonezji.

Dodaje, że nie pomaga brak deszczu. – Nie padało chyba już 4 miesiące, co też nie jest normalne. W pracy zakupiono nam do każdego pomieszczenia oczyszczacze powietrza i na razie tym sobie pomagamy. Zaleca się ograniczenie przebywania na zewnątrz. Indeksy zanieczyszczenia wskazują, iż przebywanie na powietrzu jest niebezpiecznie dla zdrowia. Z punktu widzenia mieszkańca, sytuacja jest mało komfortowa – dodaje nasza rozmówczyni.

Mieszkańcy pozwali rząd i wygrali

Walka o czyste powietrze w stolicy Indonezji trwa od kilku lat. W 2021 r. 32 mieszkańców miasta wygrało proces, w którym oskarżyli urzędników najwyższego szczebla o zaniedbania w zapewnieniu obywatelom czystego powietrza. Sądy przyznały im rację i nakazały wdrożenie reform. Jednak według przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego sprawa stoi w miejscu. Codzienne odczyty poziomów zanieczyszczeń zdają się potwierdzać ich słowa.

Tymczasem wobec azjatyckiego szczytu władze zapowiedziały nietypowe działania, z próbą kontroli warunków pogodowych włącznie. Jak donoszą lokalne media, w pogotowiu są samoloty, które mają generować sztuczne opady. W ten sposób jakość powietrza miałaby się poprawić. Na razie jednak nie zdecydowano się na taki ruch i wodą spryskuje się tylko miejsca, w których przewidziano wydarzenia związane ze szczytem.

Na pracę zdalną wysłano też 3/4 kadry urzędniczej miasta licząc, że ci nie będą generowali dodatkowych zanieczyszczeń związanych z przemieszczaniem się.

 class=

Dżakarta: 1,4 miliarda dolarów strat przez smog

Według ministerstwa smog w mieście Dżakarta generuje roczne straty gospodarcze rzędu 1,4 miliarda dolarów. Władze skupiają się niwelowaniu emisji pochodzących z transportu, który odpowiada za ok. 44 proc. zanieczyszczeń pyłami PM w regionie. Dużym problemem są także spalane na wolnym powietrzu odpady roślinne. Te odpowiadają z kolei za emisję aż 36 proc. pyłów zawieszonych.

– Jedną z głównych przyczyn są elektrownie węglowe otaczające Dżakartę. Wiem, że zapotrzebowanie na prąd jest obecnie duże. Ale rząd powinien pomyśleć o rozwiązaniach, aby rozwiązać to źródło zanieczyszczenia powietrza – mówi Ratripuspita Noor Jasmina, mieszkanka stolicy. – Jednym celów rządu jest zwiększenie udziału pojazdów elektrycznych. Jednak to nie rozwiąże problemu, pojawiają się inne problemy – dodaje.

Gdy pytamy o kwestię jakości powietrza, mieszkańcy Dżakarty wskazują kilka kwestii, które mogłyby pomóc.

  • Zachęcanie do transportu publicznego i budowa infrastruktury prowadzącej do zmniejszenia użycia samochodów.
  • Ograniczenia wjazdów dla samochodów ciężarowych w ciągu dnia.
  • Niezawodny i dostępny transport zbiorowy.
  • Więcej infrastruktury rowerowej oraz dopłaty do zakupu rowerów.
  • Większa przestrzeń dla zielonych korytarzy.

Firma Polaka walczy o czyste powietrze w Indonezji

Piotr Jakubowski jest współzałożycielem Nafas Indonesia. Jest to największa Indonezyjska platforma dotycząca jakości powietrza. Zajmuje się mierzeniem (zewnątrz i wewnątrz) oraz sposobami na oczyszczanie powietrza wewnątrz budynków. Dane są zbierane w 200 punktach w 15 miastach w Indonezji. – Dżakarta to miasto w kraju rozwijającym się. Mamy mnóstwo różnych źródeł, które zwiększają poziom zanieczyszczenia. Główne źródła zanieczyszczeń to fabryki, port morski, spalanie śmieci, ponad 16 milionów skuterów i ponad 3 miliony samochodów. Do tego dochodzi spalanie odpadów roślinnych i elektrownie węglowe oraz gazowe – mówi Jakubowski w rozmowie ze SmogLabem.

Jego start-up zbiera dane w Indonezji od 2020 r. – Ze względu na tak skomplikowany problem trudno dokładnie wytypować, które źródło najbardziej zanieczyszcza – dodaje współzałożyciel Nafas Indonesia. Jedną z rekomendacji organizacji jest właśnie stworzenie kompleksowego przeglądu źródeł zanieczyszczeń.

Jakubowskiego pytamy o aktualną sytuację i pomysły rządu na rozwiązanie problemu smogu w stolicy. – Już od paru tygodni różne strategie są wdrażane przez administrację publiczną. W tym właśnie modyfikacje pogody. Mamy w Indonezji w tej chwili porę suchą i przez wiele tygodni nie było deszczu. Takie warunki atmosferyczne pogarszają jakość powietrza. Widać to w zbieranych przez nas danych – podsumowuje Piotr Jakubowski.

Zdjęcie: Shutterstock/WhoopieWhoopie

Autor

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.