Udostępnij

Koniec węgla w Portugalii. Zamknięto ostatnią elektrownię węglową

23.11.2021

19 listopada 2021 został okrzyknięty przez aktywistów klimatycznych „historycznym dniem”. Pego, ostatnia elektrownia węglowa w Portugalii została zamknięta. W portugalskim miksie energetycznym nie ma już „czarnego złota”, a największy procent stanową odnawialne źródła.

To już drugie w tym roku wyłączenie „węglówki” w Portugalii. W styczniu 2021 pracę zakończyła elektrownia Sines. Pego w miejscowości Abrantes, około 150 km od Lizbony, przestała produkować energię z węgla 19 listopada 2021. Działała od 1993 roku. Według obowiązującej koncesji mogła pracować jeszcze do końca miesiąca. Wyłączono ją jednak wcześniej ze względu na brak surowca.

Tym samym w Portugalii zakończyła się produkcja energii z „czarnego złota”.

OZE najważniejsze w miksie

W ostatnich latach węgiel i tak nie grał już istotnej roli w miksie energetycznym. Portugalia stawia na OZE, ale jednocześnie część energii produkuje z innego paliwa kopalnego: gazu ziemnego.

Portugalska spółka energetyczna Redes Energeticas Nacionais podaje, że energią z węgla zaspokajano 2 proc. krajowego zapotrzebowania (dane od stycznia 2021 do października 2021). OZE zaspokajały 59 proc. zapotrzebowania na energię elektryczną. 25 proc. tej puli stanowiły elektrownie wodne, 24 proc. elektrownie wiatrowe, a 4 proc. fotowoltaika. Do tego należy doliczyć proc. ze spalania biomasy.

Za pomocą gazu ziemnego zaspokajano 29 proc. zapotrzebowania. Ostatnie 10 proc. energii Portugalia kupowała z innych krajów.

Jak podają portugalskie media, elektrownia Pego wyemitowała w latach 2008-2019 średnio 4 proc. całkowitej krajowej emisji gazów cieplarnianych. W związku z jej wyłączeniem pracę straciło 150 osób. Rząd zapowiada jednak, że pracownicy dostaną wsparcie społeczne, a także możliwość zatrudnienia w sektorze OZE.

Elektrownia węglowa w Portugalii będzie spalać biomasę?

Początkowo Portugalia planowała zrezygnować z węgla do 2030 roku. Proces odchodzenia od „czarnego złota” zobrazowała na wykresie organizacja Ember, zajmująca się energetyką. Widać na nim, że Portugalia poradziła sobie z tym wyzwaniem znacznie szybciej, niż cała Unia Europejska.

Jest jednocześnie czwartym krajem w UE, które nie produkuje energii z węgla. Wyprzedziły ją Belgia, Austria i Szwecja. Jak wymienia organizacja Europe Beyond Coal, przyspieszenie rezygnacji z najbardziej emisyjnego źródła energii zapowiedziały także Wielka Brytania, Grecja, Węgry i Dania. 

„Portugalia jest doskonałym przykładem tego, że kiedy kraj zobowiąże się do rezygnacji z węgla, tempo wycofywania się nieuchronnie przyspiesza. Korzyści płynące z przejścia na odnawialne źródła energii są tak wielkie, że po rozpoczęciu, sensowne jest tylko jak najszybsze wycofanie się z węgla”– komentowała Kathrin Gutmann, dyrektor kampanii Europe Beyond Coal.

W tej beczce miodu jest jednak łyżka dziegciu. „Wyzwaniem jest teraz zapewnienie, aby Portugalia nie popełniła błędu zastępowania węgla gazem kopalnym lub niezrównoważoną biomasą” – dodała Gutmann.

Takie zagrożenie rzeczywiście istnieje. Pego, z zainstalowaną mocą 628 MW, ma zostać przerobione na elektrownię na biomasę.

„Uwolnienie się od naszego największego źródła gazów cieplarnianych to historyczny dzień dla Portugalii. Ale smuci perspektywa przekształcenia elektrowni w zakład spalający nasze lasy” – powiedział Francisco Ferreira, prezes portugalskiego ZERO, organizacji promującej czyste źródła energii. „Rezygnacja z węgla tylko po to, by przestawić się na następne najgorsze paliwo, nie jest odpowiedzią [na kryzys klimatyczny]. Zamiast tego należy skoncentrować się na szybkim zwiększaniu mocy w zakresie energii odnawialnej: wiatrowej i słonecznej” – zaznaczył.

Zdjęcie: Chromatic Orb/ Creative Commons Attribution 3.0 Unported

Autor

Katarzyna Kojzar

Pisze o klimacie, środowisku, a czasami – dla odmiany – o kulturze. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego i Polskiej Szkoły Reportażu. Jej teksty ukazują się też m.in. w OKO.press i Wirtualnej Polsce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.