Udostępnij

Prof. Ewa Konduracka: Najgorszy zabójca to taki, którego nie widać

31.10.2016

Do tego nie ma za bardzo metod diagnostyki indywidualnej?

Z uwagi na koszty nie możemy prowadzić badań indywidualnych. W Krakowie jest jednak kilka stacji monitorujących czystość powietrza. Raporty monitoringu powietrza są codziennie dostępne w Internecie.

Co możemy zrobić, by chronić się przed negatywnymi skutkami smogu?

W chwili obecnej mieszkańcy Krakowa niewiele mogą z tym zrobić. Wymaga to nakładów finansowych w celu wdrożenia ogólnych rozwiązań systemowych. Natomiast każdy z nas powinien unikać palenia śmieci, papierosów. Wyprowadzenie się z miasta jest zwykle niemożliwe. W okresach grzewczych, kiedy wiemy, że zanieczyszczenie jest największe, należy do minimum ograniczyć wychodzenie z domu. Unikać uprawiania sportu na otwartym powietrzu.

Nie biegać na Błoniach

Czyli nie poszłaby Pani dla zdrowia biegać na Błonia?

Zdecydowanie nie. Na Alei Krasińskiego jest jeden z rejestratorów zanieczyszczeń powietrza, który wskazuje, że właśnie w tych okolicach jest szczególnie duża ilość substancji szkodliwych w powietrzu, a Błonia są niedaleko. W lecie jest trochę lepiej.

Niektórzy uważają, że lepiej jest też po deszczu. Mają rację?

Ludziom wydaje się, że kiedy spadnie deszcz, śnieg, to powietrze jest oczyszczane. Jednak to dotyczy tylko tych największych pyłów. PM 2,5 i mniejsze cząstki mieszają się z parą wodną i cały czas znajdują przy ziemi. Dlatego najbardziej narażone są dzieci, ludzie starsi, którzy są zwykle niżsi i poruszają się wolniej, a w związku z tym są dłużej narażeni na działanie pyłu, ale dotyczy to też… naszych zwierząt. Te zanieczyszczenia, które pochodzą z pieców węglowych i spalin samochodowych, utrzymują się w powietrzu przez kilka tygodni.

Można sobie pomóc jeszcze w jakiś inny sposób?

Jeżeli ktoś ma tylko czas i możliwości, to w okresie kiedy zanieczyszczenia są najgorsze, powinien wyjechać poza Kraków. Tylko tutaj jest inny problem – gdzie jechać? W miejscowościach leżących w okolicach Krakowa, gdzie pali się wszystkim, bo przecież w Polsce jest bieda i ludzie nie mają czym palić, wcale nie jest lepiej. Na przykład w województwie nowosądeckim, w rejonie Zakopanego też jest ogromna ilość pyłów. Może nad morze, ale też nie wszędzie. Może do jakiegoś głębokiego lasu? Rośliny w naszym otoczeniu zatrzymują część zanieczyszczeń. Między innymi dlatego warto je sadzić.

Jeżeli wszędzie jest źle, to może tak po prostu musi być? Żyjemy w skażonym świecie.

Mieszkając w aglomeracjach miejskich, nie mamy możliwości unikania skażenia środowiska. To temat, który mnie interesuje i z przerażeniem stwierdzam, że wszystko co jemy, co pijemy, czym oddychamy jest potencjalnie szkodliwe. Tak naprawdę nawet niektóre produkty sprzedawane jako ekologiczne, w Polsce nie zawsze są ekologiczne, ponieważ normy nie są przestrzegane.

Można powiedzieć, że życie jest toksyczne…

Ale są miejsca, w których poradzono sobie przynajmniej z jednym problemem – ze smogiem. Jeżeli da się coś wyeliminować, to trzeba to robić.

Są takie miejsca i można to zrobić, choć wymaga to czasu, nakładów finansowych a także zmiany mentalności ludzkiej. Niemcy eliminują systematycznie piece węglowe. Za palenie śmieci grożą wysokie kary, które są bezwzględnie egzekwowane. Ponadto sadzą dużo drzew – Berlin  ma ich najwięcej w Europie. Wprowadzili opłaty klimatyczne od samochodów i ograniczenia wjazdu do miasta samochodów, które nie spełniają norm filtrów paliwa. Londyn poradził sobie tak, że bezpłatnie przyłączono mieszkańców do centralnego kolektora cieplnego. To dało efekt.

*

Tekst pochodzi z serwisu Krowoderska.pl. Został opublikowany w 2013 roku.
Fot.Marcin Bajer/Flickr.

Autor

Tomasz Borejza

Dziennikarz naukowy. Członek European Federation For Science Journalism. Publikował w Tygodniku Przegląd, Przekroju, Onet.pl, Coolturze, a także w magazynach branżowych. Autor książki „Odwołać katastrofę”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.