Udostępnij

Prezydent Brazylii: Rozumiemy znaczenie Amazonii dla świata, ale ona jest nasza; jesteśmy otwarci na inwestycje górnicze

22.07.2019

Jair Bolsonaro, który od nieco ponad pół roku jest prezydentem Brazylii, w piątek w rozmowie z zagranicznymi dziennikarzami zadeklarował, że Puszcza Amazońska należy do Brazylii i inne kraje powinny się zająć sobą. Jednocześnie mówił, że obszar jest bogaty w surowce mineralne, a on sam otwarty na inwestycje górnicze, które pozwolą na ich wydobycie.

Prezydent Brazylii regularnie organizuje spotkania z dziennikarzami, w czasie których tłumaczy swoje decyzje oraz plany. Rzadko jednak zaprasza na nie większą reprezentację korespondentów zagranicznych. Inaczej było w ostatni piątek, co może mieć związek z komunikatem, który postanowił wysłać światu. Ten dotyczył Puszczy Amazońskiej.

„Rozumiemy znaczenie Amazonii dla świata, ale Amazonia jest nasza. Nie będzie już więcej polityki takiej, jaką widzieliśmy w przeszłości. Ta była katastrofą dla wszystkich. Zachowujemy więcej lasów deszczowych niż ktokolwiek inny na świecie. Żaden kraj nie ma moralnego prawa mówić o Amazonii. Zniszczyliście swoje własne ekosystemy”, mówił podczas spotkania Jair Bolsonaro.

Jego słowa były między innymi odpowiedzią na pojawiające się w Europie – głównie ze strony Francuzów oraz Irlandczyków – głosy grożące zablokowaniem nowej umowy handlowej z krajami Mercosur, jeżeli Brazylia nie zmieni polityki prowadzonej w Puszczy Amazońskiej i nie zadba o zachowanie lasów deszczowych.

Jednocześnie twierdził, że informacje o rekordowych wycinkach, do których dochodzi w Puszczy Amazońskiej są kłamstwem. Mówiąc to nawiązywał do danych brazylijskiej agencji rządowej, która wcześniej w tym roku podała informacje, że maj bieżącego roku był najgorszy pod względem wycinek w Amazonii odkąd zaczęto stosować obecną metodę pomiaru – czyli od 2016 roku. Co minutę, mówiono o tym obrazowo, wycinano powierzchnię dwóch boisk piłkarskich, a w sumie zniknęło w tym czasie 739 kilometrów kwadratowych lasu deszczowego. Nie lepiej było w czerwcu. Ta sama agencja INPE poinformowała niedawno, że w ubiegłym miesiącu deforestacja Amazonii postępowała o 88 proc. szybciej niż rok wcześniej.

Bolsonaro na tym jednak nie poprzestał. Zaznaczył także, że mieszkańcy Puszczy są przez Zachód traktowani jak ludzie prehistoryczni i oczekuje się od nich życia bez dostępu do technologii, nauki, informacji i „cudów” współczesnego świata. „To co robi im większość zagranicznej prasy i co robi przeciwko tym ludziom, jest zbrodnią”, mówił. Podkreślał jednocześnie, że on ma inne plany i zwracał uwagę, że Brazylia jest bogata w minerały. Te, usłyszeli dziennikarze, można wydobywać nawet w obszarach, które dziś są rezerwatami przyrody. Bolsonaro wezwał także zagraniczny kapitał, by współpracował w inwestycjach górniczych z rządem Brazylii. Chwalił Wladimira Putina i podkreślał, że chce zacieśniać współpracę z Chinami. „Wypełniam misję od Boga”, mówił. O inwestycjach górniczych w Amazonii mówił już wcześniej. „Wykorzystajmy bogactwa, którymi obdarzył nas Bóg, dla poprawy życia naszych ludzi”, apelował w kwietniu.

Stare słowa, nowe tempo

Jair Bolsonaro to prawicowy polityk, który od 1 stycznia bieżącego roku pełni rolę prezydenta Brazylii. Wybory wygrał między innymi za sprawą skandali korupcyjnych, które dotknęły kilka poprzednich rządów – w tym m.in. rządu kierowanego przez Lulę. Ministrem sprawiedliwości w rządzie Bolsonero jest zresztą Sergio Moro, który był prokuratorem oskarżającym ikonę brazylijskiej lewicy. Więcej o tym, jak doszło do zmiany, można dowiedzieć się między innymi z filmu dokumentalnego „The Edge of Democracy”, który pojawił się niedawno na platformie Netflix i proces zmiany władzy prezentuje z punktu widzenia przeciwników Bolsonaro. Z tej perspektywy wygląda on jak pucz zorganizowany przez oligarchów chcących odwrócić uwagę od siebie.

Warto wspomnieć także, że podobne hasła dotyczące Puszczy Amazońskiej nie są w Brazylii niczym nowym. Rozwój i „ucywilizowanie” Amazonii były jednym z głównych haseł junty wojskowej, która rządziła tym krajem w latach 70. i 80. ubiegłego wieku. Podjęła ona szereg działań mających na celu kolonizację tego obszaru. Między innymi rozpoczęto budowę autostrady przez tereny Amazonii.

W 1989 roku Al Gore, wówczas senator, odpowiadając na kolejne plany kolonizacji lasów deszczowych, mówił: „W przeciwieństwie do tego, co myślą Brazylijczycy, Amazonia nie należy do nich. Należy do nas wszystkich.”

Takie komentarze nie są w kraju, w którym znajduje się 60 proc. Puszczy, przyjmowane bez kontrowersji. Tym większych, że żywe i powracające w dyskusji jest poczucie tego, że świat nadużywa dobrej woli miejscowych. A robi to na przykład patentując substancje znalezione dzięki uzyskaniu dostępu do Puszczy Amazońskiej. Dotyczy to na przykład korporacji farmaceutycznych, a wymienianym przykładem jest Kaptopril. Ten został opracowany w oparciu o jad występującego w Amazonii węża z gatunku żararaka. Lek pozwolił korporacji, która go opatentowała, zarobić miliardy dolarów. Brazylia na tym nie skorzystała.

Dlatego komentarze takie jak ten Bolsonero dało się wcześniej usłyszeć także między innymi od będącego politykiem lewicy Luli. „Świat musi zrozumieć, że Amazonia ma właściciela i tym jest naród Brazylii”, mówił były prezydent kraju. Jednocześnie, w drugiej połowie lat 2000, w odpowiedzi na postulaty podpisania porozumienia dotyczącego Amazonii i poddania jej nadzorowi wspólnoty międzynarodowej, odpowiadano między innymi wskazując, że trudno, by Brazylijczycy, którzy zachowali największy las deszczowy na świecie, słuchali rad jak o niego dbać, które pochodzą ze strony „Hindusów lub Europejczyków, którzy sami zniszczyli wszystko, co mieli”. W tym czasie pojawiały się liczne zarzuty dotyczące wpuszczenia tam korporacji naftowych i postępujące wylesiania obszaru. Jednak mimo tych deklaracji tempo wylesiania Amazonii na przełomie lat 2000 i 2010 spadało. W czym swój niewielki udział miał między innymi specjalny norweski fundusz, z którego wypłacano Brazylii „nagrody” za zachowanie lasów deszczowych.

Obecnie rośnie w niepokojącym tempie.

Puszcza Amazońska

Amazońskie lasy deszczowe mają powierzchnię 5,5 mln kilometrów kwadratowych i znajdują się na obszarze dziewięciu krajów. Jednak aż 60 proc. z nich znajduje się na terenie Brazylii, co powoduje, że decyzje podejmowane w tym kraju są kluczowe dla ich zachowania. A to z kolei jest kluczowe dla całego świata. Między innymi dlatego, że Amazonia jest jednym z najważniejszych światowych naturalnych „pochłaniaczy” CO2. Wylesianie niesie za sobą ryzyko, że to może się szybko zmienić. Znacznie szybciej niż wynikałoby z prostej matematyki traconych kilometrów lasu. Naukowcy zwracają bowiem uwagę, że zbliżamy się do punktu granicznego, po którym lasy deszczowe zaczną samoistnie zmieniać się w sawannę i pustynnieć. Jednocześnie wycinki zwiększają ryzyko dotkliwych susz i zmniejszają odporność lasu na nie. Tymczasem te już w przeszłości prowadziły do tego, że były lata, w których las emitował więcej CO2 niż go pochłaniał. Biolodzy zwracają też uwagę na postępujące wymieranie gatunków i utratę bioróżnorodności. Mówiąc krótko: Amazonia jest tak ważna dla światowego ekosystemu, że jej zniknięcie odczujemy wszyscy. W scenariuszach czarnych i realistycznych bardzo boleśnie.

Fot. Shutterstock/dr Morley Read.

Autor

Tomasz Borejza

Dziennikarz naukowy. Członek European Federation For Science Journalism. Publikował w Tygodniku Przegląd, Przekroju, Onet.pl, Coolturze, a także w magazynach branżowych. Autor książki „Odwołać katastrofę”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.