Udostępnij

„Niechlubny wyjątek w UE”. Ołów z myśliwskich śrutów zatruwa środowisko i zabija ptaki

15.07.2020

Trwa zbiórka podpisów pod internetową petycją do ministrów środowiska i rolnictwa. Sygnatariusze apelują o poparcie dla proponowanych przez Komisję Europejską ograniczeń w stosowaniu śrutu ołowianego przez myśliwych. „Obecnie Polska jest jednym z nielicznych i niechlubnych wyjątków wśród krajów Unii Europejskiej, zapóźnionym w tej materii o dziesięciolecia” – podkreślają autorzy petycji. Apel wsparły m.in. koalicja „Niech Żyją!” i naukowcy z ruchu „Nauka dla Przyrody„.

„Apelujemy o poparcie proponowanych przez Komisję Europejską ograniczeń w używaniu śrutu ołowianego na terenach podmokłych w całej Unii Europejskiej, na mocy rozporządzenia REACH Parlamentu Europejskiego i Rady Europy nr 1907/200612. Celem tych regulacji jest ochrona bioróżnorodności i zdrowia ludzkiego przez zharmonizowanie przepisów krajowych, które są już stosowane w różnych formach w 23 państwach członkowskich UE, oraz wprowadzenie koniecznych ograniczeń w pozostałych państwach Unii, w tym w Polsce” – piszą autorzy petycji skierowanej do ministrów środowiska i rolnictwa.

Tylko część ołowiu trafia w cel. Reszta zatruwa środowisko

„Ołów jest jedną z najbardziej toksycznych substancji na Ziemi. Szkodliwość śrutu ołowianego dla środowiska, w tym dla ptaków, została dobrze rozpoznana i szeroko opisana w badaniach i publikacjach naukowych. W Europie każdego roku myśliwi wystrzeliwują do środowiska ponad 20 000 ton ołowiu. Znaczna część tego toksycznego metalu ciężkiego koncentruje się we wrażliwych siedliskach ptaków wodno-błotnych, w miejscach ich rozmnażania i żerowania. Każdego roku zatruciu ołowiem ulegają 4 miliony ptaków, a milion z nich umiera” – napisano w petycji.

Tylko bardzo niewielka część wystrzeliwanego w amunicji myśliwskiej śrutu ołowianego trafia w cel. Reszta śrucin rozpraszana jest w środowisku i zostaje zdeponowana w osadach dennych zbiorników wodnych, gdzie przypadkowo połykana jest przez ptaki, które mylą ją z pokarmem albo z małymi kamieniami, pożywanymi w celu ułatwienia rozdrabniania pokarmu w żołądkach mięśniowych (gastrolity)” – podkreślają autorzy dokumentu.

W petycji podkreślono, że zatrucia ołowiem wśród ptaków są plagą także w Polsce. Na dowód przytoczono badania, które wykazały niebezpiecznie wysoki poziom ołowiu w mózgowiu m.in. u 30 proc. gęsi, 36 proc. krzyżówek oraz 14,6 proc. łabędzi czarnodziobych. Zatrucia ołowiem uznaje się za jedną z głównych przyczyn śmierci u ptaków szponiastych, w tym bielików, ptaków herbowych polski.

Orły, będące symbolem Stanów Zjednoczonych, również są ofiarami zatrucia ołowiem. Pod koniec maja w amerykańskich mediach głośno było o przypadku wyleczenia bielika amerykańskiego, który zatruł się najprawdopodobniej za sprawą myśliwskiego śrutu. Jak podaje CNN, pomogła wówczas terapia chelatacyjna, jednak corocznie wiele ptaków nie przeżywa zatrucia.

https://www.facebook.com/WJACTV/videos/253279869119128/

„Niechlubny wyjątek w UE”

Autorzy petycji uważają, że nasz kraj jest „zapóźniony”, jeśli chodzi o regulacje w stosowaniu ołowiu. „Obecnie Polska jest jednym z nielicznych i niechlubnych wyjątków wśród krajów Unii Europejskiej, zapóźnionym w tej materii o dziesięciolecia, gdzie nie wprowadzono żadnych ograniczeń w stosowaniu amunicji ołowianej. Polskie niedostosowanie do światowych standardów w tym względzie ukazał już Raport Programu Środowiskowego ONZ (UN Environment Programme: UNEP) oraz Umowy w sprawie Ochrony AfrykańskoEurazjatyckich migrujących ptaków wodnych (Agreement on the Conservation of African-Eurasian Migratory Waterbirds: AEWA), publikowany jeszcze w 2008 roku” – podkreślono w dokumencie.

_

Z pełną treścią petycji można zapoznać się tutaj. Pod apelem do ministrów środowiska i rolnictwa wciąż można się podpisać.

Zdjęcie: Shutterstock/Mountains Hunter

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.