Udostępnij

Rybołówstwo zabija delfiny. Ich populacja w Oceanie Indyjskim zmalała o 80 proc.

05.03.2020

Nawet o 80 proc. mogła się zmniejszyć populacja delfinów w Oceanie Indyjskim z powodu działalności komercyjnego rybołówstwa – twierdzą naukowcy z międzynarodowego zespołu badawczego, który przyjrzał się skutkom połowów, począwszy od lat 50. XX wieku.

Międzynarodowy zespół naukowców postanowił przyjrzeć się skutkom, jakie dla populacji delfinów mogą mieć komercyjne połowy ryb (przede wszystkim tuńczyka) na Oceanie Indyjskim. Na celownik wzięto połowy dokonywane z wykorzystaniem tzw. sieci pelagicznych, ciągniętych przez ocean za kutrami rybackimi.

Rozwiązanie to jest obiektem krytyki organizacji ekologicznych od dziesiątek lat, ze względu na oczyszczanie akwenu także z innych gatunków morskich stworzeń. Podczas gdy większe osobniki, jak np. wieloryby, zwykle są w stanie odpowiednio wcześnie uciec przed zagrożeniem, mniejsze – w tym m.in. delfiny – często stają się przypadkowymi ofiarami połowów. Badacze podkreślają, że sieci często są na tyle cienkie, że sonary ssaków nie są w stanie odpowiednio wcześnie dostrzec zagrożenia.

Rezultaty badań zostały opublikowane w interdyscyplinarnym czasopiśmie naukowym „Endangered Species Research„.

Nawet 4 miliony ofiar

Za główne źródło danych badaczom posłużyły oficjalne statystyki dotyczące zgłoszeń wpadania waleni w rybackie sieci z czterech państw: Australii, Indii, Pakistanu i Sri Lanki. Głównym gatunkiem spośród ssaków padających ofiarą połowów ryb są delfiny. Dlatego też naukowcy postanowili skupić się właśnie na nich.

Oszacowano, że w wyniku komercyjnych połowów ryb w Oceanie Indyjskim od lat 50. życie mogły stracić nawet 4 miliony delfinów. Oznaczałoby to spadek liczebności morskich ssaków o 80 procent w ciągu ostatnich 70 lat.

Z analiz wynika, że do intensyfikacji działań rybaków doszło w latach 80., co przekłada się na wzrost liczby cierpiących na tym delfinów. Do największych strat miało natomiast dochodzić w latach 2004-2006, kiedy to odnotowywano nawet 100 tys. przypadków „zaplątań” rocznie.

Obecnie liczba ta wynosi ok. 85 tys. delfinów rocznie, choć zdaniem autorów badania nie wynika to z ulepszenia metod połowów (w trosce o los zwierząt), lecz ze spadku liczebności morskich ssaków.

Wyniki ważne, choć niedokładne

Autorzy i autorki badania podkreślają, że dokładność ich szacunków należy traktować jako wysoko niepewną – m.in. ze względu na szeroki zakres lat. Akcentują jednak, że – niezależnie od tego – badanie udowadnia silny wpływ komercyjnego rybołówstwa na wielkość populacji delfinów w Oceanie Indyjskim.

Główną niewiadomą stanowi liczba delfinów, które trafiają w sieci Irańczyków oraz Indonezyjczyków. Kraje te bowiem nie prowadzą oficjalnych statystyk dotyczących zwierząt, które giną przy okazji komercyjnych połowów tuńczyka. Autorzy podkreślają również, że służby najprawdopodobniej nie są informowane o wszystkich przypadkach „zaplątań”, a te nie niezgłoszone również mogą kończyć się śmiercią morskich ssaków.

Pamiętać trzeba także o przypadkach zwierząt, które w wyniku konfrontacji z siecią doznały obrażeń i straciły życie dopiero po jakimś czasie.

Apel o nadzór, bez pomijania rzeczywistości rybaków

Jedna ze współautorek badania, dr Puti Liza Mustika, apeluje o wprowadzenie nadzoru, który pomógłby lepiej chronić morskie ssaki przed śmiercią w rybackich sieciach. Naukowczyni, cytowana przez brytyjskiego „Guardiana”, główną nadzieję pokłada w nowych rozwiązaniach technologicznych, które miałyby pomóc zmodernizować rybołówstwo tak, by było mniej szkodliwe dla pozostałych istot.

Równocześnie badaczka zwraca uwagę na istnienie „rzeczywistości politycznej”, w której żyją duże grupy osób związanych z pozyskiwaniem ryb. Wprowadzenie zakazów odbiłoby się niekorzystnie na milionach względnie biednych rybaków, dla których tego typu działalność jest jedynym źródłem dochodów.

_

Dostęp do szczegółowych wyników badań można uzyskać tutaj.

Zdjęcie: Shutterstock/ Christopher Berthelot

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.