Udostępnij

Smog unieszczęśliwia (i sprzyja depresji). "Więcej smogu, więcej psychotropów"

09.10.2018

O wpływie zanieczyszczeń powietrza na zdrowie fizyczne wiadomo już sporo. Nieco mniej mówi się na temat wpływu smogu na nastrój i kondycję psychiczną. A ten, jak sugerują niedawne badania, jest jednoznacznie negatywny.
Gdy choruje ciało, cierpi również dusza – tak, z poetycka, można by podsumować wyniki badania na temat korelacji między narażeniem na smog a samopoczuciem psychicznym. Bo co do tego, że od smogu choruje ciało, wątpliwości nie ma już od dawna. W ostatnich latach przybywa natomiast danych wskazujących, że narażenie na skażone powietrze może poważnie odbijać się na naszym nastroju, a nawet wpędzać nas w depresję.

Ile warte jest czyste powietrze?

Mocnych dowodów w sprawie dostarcza badanie opisane jesienią na łamach „Journal of Environmental Economics and Management”. Tekst zatytułowany jest „Happiness in the air: How does a dirty sky affect mental health and subjective well-being?”, czyli „Szczęście w powietrzu: jak brudne niebo wpływa na zdrowie umysłowe i subiektywne samopoczucie?”. Odpowiedzi na to pytanie udzielili chińscy naukowcy z pekińskiej filii waszyngtońskiego International Food Policy Research Institute (IFPRI). Sięgnęli oni do danych z tzw. China Family Panel Studies (CFPS), kompleksowego badania ankietowego dotyczącego sytuacji ekonomicznej i społecznej chińskich rodzin. Poza zagadnieniami materialnymi obejmuje ono również kwestie związane z kondycją zdrowotną i samopoczuciem. Naukowcy zestawili wyniki dwóch edycji CFPS z danymi na temat jakość powietrza, by sprawdzić, czy istnieje korelacja między poziomem narażenia na smog a stanem psychicznym i emocjonalnym. W analizie ujęto 160 chińskich miast i powiatów.
Efekt? „Niższa przejrzystość powietrza znacząco zmniejsza hedoniczne poczucie szczęścia i zwiększa ilość objawów depresji” – czytamy w raporcie. Przy czym przez hedoniczne poczucie szczęścia (hedonic happiness) nie należy rozumieć skłonności do rozpasania. Chodzi o doraźne poczucie komfortu i zadowolenia – w odróżnieniu od długofalowej satysfakcji z życia. Na podstawie oceny szacunkowej autorzy badania twierdzą, że zmniejszenie klarowności powietrza spowodowane wzrostem poziomu zanieczyszczeń odpowiada za 6,6 proc. spadku poziomu deklarowanego poczucia szczęścia wśród chińskiej populacji w latach 2007–2012.
Naukowcy, opierając się na korelacji między wzrostem dochodów i deklarowanego samopoczucia, obliczyli ponadto „finansowy koszt” spadku nastroju spowodowanego smogiem. Twierdzą, że przeciętny mieszkaniec Chin byłby skłonny zapłacić ponad 170 dolarów za poprawę jakości powietrza o jedną dziesiątą odchylenia standardowego. Innymi słowy, za powietrze rodem ze Skandynawii statystyczny Chińczyk oddałby nawet kilka tysięcy dolarów rocznie (zakładając, że standard norweski w tym względzie znacząco odbiega od standardu chińskiego). Autorzy raportu stwierdzają ponadto, że uzyskane przez nich wyniki rzucają nowe światło na paradoks Easterlina, zgodnie z którym wzrost zamożności nie zawsze przekłada się na wzrost poziomu szczęśliwości czy długoterminowego zadowolenia z życia. Taka sytuacja zaistniała w Państwie Środka, gdzie mimo dynamicznego rozwoju gospodarczego w okresie objętym badaniem doszło do obniżenia „nastrojów”.

Więcej smogu, więcej psychotropów

Spadek hedonicznego poczucia szczęścia nie oznacza po prostu zmniejszonego „apetytu na życie”. Zaburzenia nastroju związane z narażeniem na smog prowadzą do pojawienia się symptomów depresyjnych, czyli de facto chorobowych, a także obniżenia zdolności poznawczych. Z badania naukowców z IFPRI wynika ponadto, że skutki te w większym stopniu odczuwają kobiety, z przyczyn biologicznych, a także osoby osoby gorzej wykształcone i pracujące na „świeżym” powietrzu, często fizycznie. Inne analizy wskazują, że grupą szczególnie narażoną na skutki zanieczyszczeń dla zdrowia psychicznego są dzieci i młodzież.
Do takich wniosków doszli naukowcy z Uniwersytetu Umeå w północnej Szwecji. Zbadali oni poziom narażenia ponad 500 tys. Szwedów przed osiemnastym rokiem życia na pyły zawieszone PM10 i PM2.5 oraz tlenki azotu. Następnie porównali te wyniki z danymi na temat przepisywanych leków psychiatrycznych: od środków uspokajających po psychotropowe. Uczeni prowadzili obserwację przez trzy i pół roku – i ustalili, że istnieje prawdopodobny związek między ekspozycją na wyższe stężenia toksyn i zwiększonym przyjmowaniem tego typu medykamentów przez dzieci i młodzież. W miejscach bardziej zanieczyszczonych i okresach wzrostu stężenia smogu lekarze wystawiali więcej recept na leki psychiatryczne.
Chyba najbardziej niepokojący w całej sprawie jest fakt, że Szwecja należy do państw z najniższym wskaźnikiem zanieczyszczenia powietrza na świecie. Jeśli zatem wyniki badań przeprowadzonych w tym kraju ekstrapolować na warunki polskie – środki na uspokojenie warto zażyć „na dzień dobry”.
A tu propozycje państw, do których warto emigrować (i tych, do których nie warto), gdyby czyste powietrze było głównym kryterium wyboru destynacji
 width=
Źródło: BusinessInsider
Fot. xvire1969/Flickr.

Autor

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.