Udostępnij

Smog unieszczęśliwia (i sprzyja depresji). "Więcej smogu, więcej psychotropów"

16.01.2024

O wpływie zanieczyszczeń powietrza na zdrowie fizyczne wiadomo już sporo. Nieco mniej mówi się na temat wpływu smogu na nastrój i kondycję psychiczną. A ten, jak sugerują niedawne badania, jest jednoznacznie negatywny.
Gdy choruje ciało, cierpi również dusza – tak, z poetycka, można by podsumować wyniki badania na temat korelacji między narażeniem na smog a samopoczuciem psychicznym. Bo co do tego, że od smogu choruje ciało, wątpliwości nie ma już od dawna. W ostatnich latach przybywa natomiast danych wskazujących, że narażenie na skażone powietrze może poważnie odbijać się na naszym nastroju, a nawet wpędzać nas w depresję.

Ile warte jest czyste powietrze?

Mocnych dowodów w sprawie dostarcza badanie opisane jesienią na łamach „Journal of Environmental Economics and Management”. Tekst zatytułowany jest „Happiness in the air: How does a dirty sky affect mental health and subjective well-being?”, czyli „Szczęście w powietrzu: jak brudne niebo wpływa na zdrowie umysłowe i subiektywne samopoczucie?”. Odpowiedzi na to pytanie udzielili chińscy naukowcy z pekińskiej filii waszyngtońskiego International Food Policy Research Institute (IFPRI). Sięgnęli oni do danych z tzw. China Family Panel Studies (CFPS), kompleksowego badania ankietowego dotyczącego sytuacji ekonomicznej i społecznej chińskich rodzin. Poza zagadnieniami materialnymi obejmuje ono również kwestie związane z kondycją zdrowotną i samopoczuciem. Naukowcy zestawili wyniki dwóch edycji CFPS z danymi na temat jakość powietrza, by sprawdzić, czy istnieje korelacja między poziomem narażenia na smog a stanem psychicznym i emocjonalnym. W analizie ujęto 160 chińskich miast i powiatów.
Efekt? „Niższa przejrzystość powietrza znacząco zmniejsza hedoniczne poczucie szczęścia i zwiększa ilość objawów depresji” – czytamy w raporcie. Przy czym przez hedoniczne poczucie szczęścia (hedonic happiness) nie należy rozumieć skłonności do rozpasania. Chodzi o doraźne poczucie komfortu i zadowolenia – w odróżnieniu od długofalowej satysfakcji z życia. Na podstawie oceny szacunkowej autorzy badania twierdzą, że zmniejszenie klarowności powietrza spowodowane wzrostem poziomu zanieczyszczeń odpowiada za 6,6 proc. spadku poziomu deklarowanego poczucia szczęścia wśród chińskiej populacji w latach 2007–2012.
Naukowcy, opierając się na korelacji między wzrostem dochodów i deklarowanego samopoczucia, obliczyli ponadto „finansowy koszt” spadku nastroju spowodowanego smogiem. Twierdzą, że przeciętny mieszkaniec Chin byłby skłonny zapłacić ponad 170 dolarów za poprawę jakości powietrza o jedną dziesiątą odchylenia standardowego. Innymi słowy, za powietrze rodem ze Skandynawii statystyczny Chińczyk oddałby nawet kilka tysięcy dolarów rocznie (zakładając, że standard norweski w tym względzie znacząco odbiega od standardu chińskiego). Autorzy raportu stwierdzają ponadto, że uzyskane przez nich wyniki rzucają nowe światło na paradoks Easterlina, zgodnie z którym wzrost zamożności nie zawsze przekłada się na wzrost poziomu szczęśliwości czy długoterminowego zadowolenia z życia. Taka sytuacja zaistniała w Państwie Środka, gdzie mimo dynamicznego rozwoju gospodarczego w okresie objętym badaniem doszło do obniżenia „nastrojów”.

Więcej smogu, więcej psychotropów

Spadek hedonicznego poczucia szczęścia nie oznacza po prostu zmniejszonego „apetytu na życie”. Zaburzenia nastroju związane z narażeniem na smog prowadzą do pojawienia się symptomów depresyjnych, czyli de facto chorobowych, a także obniżenia zdolności poznawczych. Z badania naukowców z IFPRI wynika ponadto, że skutki te w większym stopniu odczuwają kobiety, z przyczyn biologicznych, a także osoby osoby gorzej wykształcone i pracujące na „świeżym” powietrzu, często fizycznie. Inne analizy wskazują, że grupą szczególnie narażoną na skutki zanieczyszczeń dla zdrowia psychicznego są dzieci i młodzież.
Do takich wniosków doszli naukowcy z Uniwersytetu Umeå w północnej Szwecji. Zbadali oni poziom narażenia ponad 500 tys. Szwedów przed osiemnastym rokiem życia na pyły zawieszone PM10 i PM2.5 oraz tlenki azotu. Następnie porównali te wyniki z danymi na temat przepisywanych leków psychiatrycznych: od środków uspokajających po psychotropowe. Uczeni prowadzili obserwację przez trzy i pół roku – i ustalili, że istnieje prawdopodobny związek między ekspozycją na wyższe stężenia toksyn i zwiększonym przyjmowaniem tego typu medykamentów przez dzieci i młodzież. W miejscach bardziej zanieczyszczonych i okresach wzrostu stężenia smogu lekarze wystawiali więcej recept na leki psychiatryczne.
Chyba najbardziej niepokojący w całej sprawie jest fakt, że Szwecja należy do państw z najniższym wskaźnikiem zanieczyszczenia powietrza na świecie. Jeśli zatem wyniki badań przeprowadzonych w tym kraju ekstrapolować na warunki polskie – środki na uspokojenie warto zażyć „na dzień dobry”.
A tu propozycje państw, do których warto emigrować (i tych, do których nie warto), gdyby czyste powietrze było głównym kryterium wyboru destynacji
 width=
Źródło: BusinessInsider
Fot. xvire1969/Flickr.

Autor

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.