Udostępnij

To najbardziej zagrożony morski ssak. Zostało tylko 10 sztuk

18.10.2023

Morski ssak morświn kalifornijski jest obecnie najbardziej zagrożonym gatunkiem morskim na Ziemi. Naukowcy oszacowali, że prawdopodobnie zostało go już tylko 10 sztuk. Jaka jest przyczyna tego stanu rzeczy?

Mierzące około 1,2-1,5 metra morświny kalifornijskie (vaquita) to zwierzęta prowadzące skryty tryb życia w płytkich nadbrzeżnych wodach morskich. Polują w nich na ryby i kalmary, namierzając swoje ofiary za pomocą echolokacji. Same padają też ofiarą napotkanych głodnych orek czy rekinów młotów. Ale jednak najważniejszym zagrożeniem dla nich jest człowiek.

Towarzystwo Ochrony Morświnów (PCS) informuje, że w latach 2011–2016 liczba populacji tych małych waleni spadła o 90 proc.

„Ostrzeżenie o wyginięciu”

Latem, w Mexico City Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza (ICW) wydała poważne oświadczenie „ostrzeżenie o wyginięciu”, w którym zaalarmowała świat o groźbie wyginięcia morświna kalifornijskiego, zwanego vaquita. Obecnie to jest na kuli ziemskiej najbardziej zagrożony morski ssak.

Komitet naukowy ICW, składający się z 200 naukowców, stwierdził w tymże oświadczeniu, że jeżeli nie wynajdzie się alternatywnych sieci połowowych niż skrzelowe oraz nie zapewni się odpowiednich środków na utrzymanie dla rybaków, to los tych małych waleni może być niebawem przesądzony. Dlatego, że walka z kłusownictwem niedaleko delty rzeki Kolorado wpadającej do Zatoki Kalifornijskiej (tzw. Morze Corteza) jest mocno utrudniona, pomimo wzmocnienia patroli jednostek marynarki wojennej.

Dr Lindsay Porter, wiceprzewodnicząca komitetu naukowego IWC, powiedziała: – Chcieliśmy za pomocą ostrzeżenia o wyginięciu wysłać wiadomość do szerszej publiczności i aby wszyscy zrozumieli, jak poważna jest to sytuacja.

 class=
Fot. Na zdjęciu dwa morświny kalifornijskie. Morświn kalifornijski (Phocoena sinus) to krytycznie zagrożony ssak morski, endemiczny dla północnej części Zatoki Kalifornijskiej. Uważany jest za najmniejszego i najbardziej zagrożonego walenia na świecie. Źródło: Paula Olson/NOAA (domena publiczna).

Chów wsobny to niewielkie pocieszenie. Zagrożeniem są głównie ludzie

Wyniki badań z 2022 r., zamieszczone w Science, wskazują, że morświny kalifornijskie są odporne na chów wsobny. A więc zagrożenie wymarcia z powodu wadliwych genów w tak małej populacji nie istnieje. Ogółem na wolności jest teraz prawdopodobnie tylko 10 osobników, w tym ostatnio urodzone młode.
Naukowcy jednoznacznie stwierdzają, że jeżeli usunie się z obszaru siedliskowego morświnów wszystkie sieci skrzelowe oraz wzmocni patrole, zwierzęta te z pewnością uda się uratować. Nawet pominąwszy fakt, że samica raz na dwa lata rodzi jedno cielę. Morski ssak jest dalej krytycznie zagrożony. I to nie tyle ze strony natury, co ze strony ludzkiej działalności.

– Od wielu pokoleń te naturalnie małe populacje morświnów w rzeczywistości są mniej bezbronne niż nam się wydawało. Jeśli chodzi o genetykę, to najwyraźniej radzą sobie dobrze na tak niskim poziomie od co najmniej 200 tys. lat – mówi dla Towarzystwa Ochrony Morświnów dr Barbara Tylor, naukowiec z Centrum Nauki o Rybołówstwie Południowo-Zachodnim NOAA, zajmująca się od lat badaniami tych morskich ssaków.

Nielegalne sieci do połowów ryb – oto odpowiedź na pytanie o przyczynę

Największym zagrożeniem dla morświnów kalifornijskich są sieci skrzelowe, zastawiane przez kłusowników w celu upolowania dużych ryb totoaba. Na czarnym rynku w Chinach jest duży popyt na pęcherz pławny tych ryb. W medycynie naturalnej ma on mało wiarygodne właściwości zdrowotne, prokreacyjne i przedłużające żywotność ludzi.

Uporczywe kłusownictwo sprawia, że w sieci skrzelowe wpadają nie tylko pożądane ryby totoaba, ale i w sieci skrzelowe zaplątują się morświny kalifornijskie i prawdopodobnie inne ssaki morskie.

Ogólnie mówiąc, ssaki do oddychania potrzebują tlenu atmosferycznego. I niestety, zaplątane przez długi czas pod wodą w sieci skrzelowe w strasznych męczarniach duszą się, umierają i toną.

Za jednym razem na pozycji wymarcia są dwa gatunki morskie: ssak morski morświn kalifornijski oraz duża ryba totoaba. – Wraz ze wzrostem handlu totoaba populacja morświnów kalifornijskich w ciągu ostatniej dekady spadła z 567 do 10 sztuk – informuje Karen McVeigh, starsza reporterka magazynu the Guardian.

Przyczyną dramatycznego spadku jego populacji są więc sieci skrzelowe służące do połowów ryb totoaba.

Mało skuteczne działania ochronne

Od czasu odkrycia małej endemicznej populacji morświnów kalifornijskich władze Meksyku podjęły zdecydowane działania, by nie dopuszczać do dramatycznego spadku tych morskich ssaków. Niestety, kłusownictwo z zastawianiem sieci skrzelowych to główny problem. Przeszkadza to w uratowaniu unikatowego gatunku małego walenia.

Trwa akcja przeciw nielegalnym połowom za pomocą niedozwolonych sieci skrzelowych. W zeszłym roku marynarka wojenna Meksyku, w porozumieniu z agencjami rządowymi, umieściła bloki betonowe na obszarze zwanym obszarem zerowej tolerancji. Jednostki pływające przeczesują rejon, w którym wypatrują niepożądanych kłusowników zastawiających nielegalnie sieci skrzelowe. Zostały zaostrzone przepisy prawne łącznie z wysokimi karami dla osób nielegalnie łowiących w rejonie siedliskowym tych małych waleni.

Od 2015 r. wybrzeża koło Kolorado w Zatoce Kalifornijskiej patrolują meksykańskie jednostki marynarki wojennej. Patroluje też statek organizacji pozarządowej Sea Shepherd. Ten mały rejon siedliskowy morświnów kalifornijskich monitoruje też wielu biologów i aktywistów, w tym wspomniane wcześniej Towarzystwo Ochrony Morświnów. Można powiedzieć, że cały czas trwa wyścig z czasem. Czy uda się powiększyć populację morświnów kalifornijskich? Wszystko w rękach osób zaangażowanych w skuteczną ochronę siedliska tych małych waleni.

Źródła:

  • www.theguardian.com/environment/2023/aug/07/extinction-alert-issued-over-critically-endangered-vaquita
  • www.science.org/doi/10.1126/science.abm1742
  • porpoise.org/knowledge-base/with-its-low-numbers-can-the-vaquita-survive-despite-inbreeding/
  • porpoise.org/knowledge-base/how-many-vaquitas-are-left-in-the-world/
  • seashepherd.org/milagro/

Zdjęcie tytułowe: RRichard29/Shutterstock

Autor

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.