Udostępnij

Mieszkańcy Pszczyny chcą znać bieżące pomiary smogu. GIOŚ się na to nie zgodził

11.03.2020

Pszczyński Alarm Smogowy „Nie Dokarmiaj Smogaapeluje do Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska o doposażenie stacji pomiarowej w Pszczynie – tak, by umożliwiała ona bieżący monitoring jakości powietrza. GIOŚ odmawia jednak, wskazując, że stacja automatyczna znajduje się w jednej z sąsiednich gmin i na tej podstawie przygotowywane są prognozy dla Pszczyny. Co istotne, Inspektorat zaznacza, że liczba stacji pomiarowych w regionie jest wystarczająca w świetle obowiązującego prawa.

Aktywiści Pszczyńskiego Alarmu Smogowego apelują do Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, by w ich mieście uruchomiona została automatyczna stacja pomiarowa zanieczyszczeń powietrza, a więc taka, która pozwala na bieżąco monitorować sytuację.

Obecnie działa tam bowiem jedynie stacja manualna, z której pobierane są próbki, analizowane później w laboratorium. Choć pomiar dokonywany w ten sposób jest precyzyjny – wskazują stężenia nie tylko dla pyłów zawieszonych, ale i m.in. metali – to ma jeden zasadniczy minus: uzyskiwane wyniki możemy poznać dopiero po fakcie.

Jak możemy przeczytać w dokumencie, który aktywiści przesłali do GIOŚ, „wyniki pomiarów manualnych publikowane są z około miesięcznym opóźnieniem, po przeprowadzeniu analiz w laboratorium WIOŚ. Jest to stacja pomocnicza do badania tła zanieczyszczeń, której wyniki wykorzystywane są do modelowania matematycznego stężeń zanieczyszczeń”. Mieszkańcy zaangażowani w ruch antysmogowy chcieliby jednak móc monitorować stan powietrza na bieżąco – a nie tylko opierać się na prognozach, udostępnianych przez GIOŚ. Powołują się przy tym na statystyki dotyczące Pszczyny.

„Opublikowany w dniu 30 października 2019 roku ranking polskich miast z najbardziej zanieczyszczonym powietrzem za 2018 rok Polskiego Alarmu Smogowego wskazuje jednoznacznie Pszczynę, jako miasto z najwyższym średniorocznym stężeniem pyłu PM10 (a tym samym pyłu PM2,5) oraz największą liczbą dni, w których normy zanieczyszczeń powietrza w zakresie PM10 i PM2,5 zostały przekroczone. (…) Pszczyna w rankingu Światowej Organizacji Zdrowia z 2018 roku znajduje się na 4 miejscu spośród 50 najbardziej zanieczyszczonych miast Europy” – czytamy w apelu Pszczyńskiego Alarmu Smogowego.

Jak wyliczył Polski Alarm Smogowy, który również zaangażował się w sprawę, koszt doposażenia stacji GIOŚ w urządzenie do automatycznego pomiaru pyłu PM10 to około 100 tys. złotych. „Ze względu na fakt, iż stacja już funkcjonuje, koszt dodatkowej obsługi nie będzie zbyt duży (już w chwili obecnej inspektorzy muszą serwisować stację, przyjeżdżać w celu wymiany filtrów itd.)” – pisze prezes PAS, Andrzej Guła w apelu do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, Pawła Ciećko.

„Ilość stanowisk pomiarowych jest wystarczająca”

W oficjalnej odpowiedzi na postulaty pszczyńskich aktywistów Główny Inspektorat Ochrony Środowiska zwraca uwagę m.in. na dokładność pomiarów dokonywanych w stacjach manualnych. Wskazuje się także, że w pobliskiej gminie Goczałkowice-Zdrój znajduje się stacja automatyczna, której wyniki wykazują „bardzo dużą korelację” z rezultatami uzyskiwanymi w stacji manualnej w Pszczynie. Wobec tego pomiary z tej stacji stanowią podstawę do przygotowywania prognoz ryzyka przekroczenia poziomów informowania i alarmowania (dla pyłów zawieszonych PM10) dla całego powiatu pszczyńskiego.

GIOŚ podkreśla również, że liczba stacji pomiarowych w regionie jest wystarczająca w świetle obowiązującego prawa. „Liczba stanowisk pracujących w strefie śląskiej (w tym powiat pszczyński) jest wyższa niż minimalna. Na przykład dla pyłu zawieszonego PM1O i PM2.5 wymaganych jest w strefie śląskiej 7 stanowisk (stanowiska te sumuje się), natomiast funkcjonuje w niej 16 stanowisk pyłu PM1O w 14 lokalizacjach i 6 pyłu PM2.5 w pięciu lokalizacjach (w niektórych lokalizacjach prowadzone są pomiary równoległe: automatyczne i manualne pyłu zwieszonego PM1O lub PM2,5)” – możemy przeczytać w odpowiedzi GIOŚ.

„Stacja należy się mieszkańcom”

Zdaniem aktywistów wyjątkowo zła jakość powietrza w regionie stwarza konieczność monitorowania stężeń pyłów na bieżąco.

„Stacja należy się mieszkańcom Pszczyny przede wszystkim dlatego, że oddychamy najbardziej zanieczyszczonym powietrzem, na co wskazują zarówno rankingi PAS, jak i WHO. Niestety o rzeczywistym stanie powietrza dowiadujemy się późno – manualna metoda pomiaru pyłu zawieszonego, mimo że bardzo dokładna i wskazana jako referencyjna, to jej wyniki najszybciej mogą być po około 3 tygodniach. Komunikaty i prognozy WIOŚ spływają natomiast często przed południem, podczas gdy dzieci od kilku godzin przebywają na dworze, wychodząc np. na lodowisko w czasie lekcji. Jest to więc najważniejszy powód – by móc reagować na bieżąco i chronić zdrowie wszystkich mieszkańców” – mówi Aleksandra Antes Szewczyk ze Pszczyńskiego Alarmu Smogowego „Nie Dokarmiaj Smoga”.

_

Zdjęcie: Shutterstock/natureman30

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.