Udostępnij

Londyn miał czekać na zdrowe powietrze 200 lat. Dzięki strefie udało się w 9

20.10.2025

Londyn udowodnił, że konsekwentna polityka na rzecz zdrowego powietrza działa. Dzięki strefie ULEZ (ang. Ultra Low Emission Zone) miasto w zaledwie dziewięć lat osiągnęło normy jakości powietrza, które według prognoz miały być możliwe dopiero za… 193 lata. Teraz celem jest zbliżenie się do standardów Światowej Organizacji Zdrowia.

Pod koniec września tego roku Departament Środowiska, Żywności i Spraw Wsi (Defra) podał publicznie informację, że po raz pierwszy Londyn spełnił normy jakości powietrza w zakresie średniorocznych wartości tlenków azotu NO₂. W tym samym czasie największe miasta Wielkiej Brytanii — Manchester, Liverpool i Birmingham normy te znacznie przekroczyły.

Czytaj także: Więcej szczęścia, mniej niepokoju i „chorobowego”. Nieoczywiste efekty czystszego powietrza w Londynie

Fot. Londyn. Źródło: Bogdan Pictures / Shutterstock

Tak walczą z trującymi spalinami w Londynie. ULEZ zdaje egzamin

Jeszcze w 2019 roku mało kto wierzył, że Londyn zdoła radykalnie obniżyć emisje w transporcie. Burmistrz Sadiq Khan był krytykowany, a eksperci z King’s College London przewidywali osiągnięcie norm dopiero za 193 lata. Tymczasem cel udało się zrealizować w zaledwie 9 lat, czyli znacznie wcześniej niż prognozowano.

– Pamiętam, jak powiedziano mi, że osiągnięcie limitów prawnych zajmie 193 lata. Uznałem to za nieakceptowalne i dzięki odważnej polityce, którą wdrożyliśmy, udało nam się to osiągnąć w zaledwie dziewięć lat – 184 lata przed terminem – poinformował burmistrz Londynu w mediach społecznościowych.

W 2019 r. burmistrz Londynu uruchomił pierwszą na świecie Ultra Low Emission Zone (ULEZ), czyli Strefę Ultra Niskiej Emisji. Z początku objęła ona centrum Londynu, w 2021 r. rozszerzono ją o Londyn Wewnętrzny, a w sierpniu 2023 r. – na całą stolicę. Do strefy mogą bezpłatnie wjeżdżać samochody osobowe, które spełniają normy Euro 6 w przypadku pojazdów z silnikami Diesla oraz Euro 4 dla pojazdów z silnikami benzynowymi.

W stronę wytycznych WHO

Przed wprowadzeniem przepisów środowiskowych ULEZ w stolicy umierało przedwcześnie ok. 4 tys. obywateli. Niedawny raport Royal College of Physicians oszacował, że zanieczyszczenie powietrza kosztowało Wielką Brytanię ponad 27 miliardów funtów rocznie.

Strefa ULEZ w brytyjskiej stolicy sprawiła, że aż 10 milionów ludzi w metropolii zaczęło oddychać czystszym powietrzem. Odnotowano zmniejszoną zapadalność na choroby płuc i astmę, zaburzenia układu krążenia czy na serce. Ostatnio odnotowano nawet zmniejszone ryzyko zapadalności na demencję u osób starszych.

Khan nie spoczywa na laurach. Jego celem jest zbliżenie się do wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), obejmujących redukcję emisji NO₂ i PM₂,₅. Wprowadził też kompleksowy pakiet działań ograniczających zanieczyszczenia ze wszystkich źródeł w mieście. Podkreślił, że kontynuacja programu ULEZ przynosi znaczne oszczędności w kraju dla Narodowej Służby Zdrowia (NHS).

Fot. Znak informujący o wjeździe do ULEZ. Źródło: 1000 Words / Shutterstock

Nawet 100 tys. samochodów mniej po rozszerzeniu ULEZ. 97 procent spełnia wymogi

Pod koniec sierpnia 2023 roku ambitnym celem Khana było rozszerzenie systemu ULEZ. Objęto nim obszary położone w obrębie obwodnicy północnej i południowej, a także wszystkie dzielnice Londynu. W ten sposób powstała największa na świecie strefa opłat za emisję zanieczyszczeń. Dotyczy ona osób, których samochody nie spełniają wspomnianych restrykcji.

Wielu kierowców jeżdżących samochodami spalinowymi, od 2019 roku, gdy ruszył projekt ULEZ, musiało dziennie płacić miastu 12,5 funta brytyjskiego.

Dr Gary Fuller, adiunkt zajmujący się pomiarami jakości powietrza w Imperial College, uznał to działanie władz Londynu za przełomowe w redukcji wielu niebezpiecznych substancji toksycznych.

Raport Urzędu Miasta z początku tego roku wskazał, że w porównaniu z czerwcem 2023 r., już we wrześniu 2024 r. w Londynie podczas monitoringu w ruchu miejskim służby drogowe notowały średnio o prawie 100 tys. mniej samochodów, których właściciele prawdopodobnie zrezygnowali z wjazdu do ULEZ ze względu na ograniczenia i opłaty.

Początkowo tylko 39 proc. pojazdów spełniało londyńskie normy. Dziś jest ich aż 97 proc.

Po sukcesie ULEZ planują elektryfikację transportu publicznego i maszyn budowlanych

Przy wprowadzaniu strefy nie obyło się bez protestów. W odpowiedzi na nie władze miasta proponowały np. dopłaty za złomowanie najbardziej trujących samochodów.

Profesor Frank Kelly z grupy badań środowiskowych w Imperial College London skomentował: – Dotrzymanie przez Londyn średniego rocznego limitu NO2 w Wielkiej Brytanii w 2024 roku oznacza naprawdę znaczącą zmianę w jakości powietrza w mieście. Zaledwie pięć lat temu, według badań, które przeprowadziliśmy, osiągnięcie tego kamienia milowego bez podjęcia zdecydowanych działań mogłoby zająć prawie dwa stulecia.

W dalszych planach ULEZ jest przeprowadzenie do 2030 roku w Londynie pełnej elektryfikacji floty autobusowej. Ponadto przewidziano rozmieszczenie wielu punktów ładowania dla pojazdów elektrycznych. W planach jest także ograniczenie emisji pochodzących z branży budowlanej.

Kolejny sukces – projekt Breath London

Zapowiedziano kontynuację projektu Breathe London, który zapewnia dostęp do monitoringu jakości powietrza dla mieszkańców.

Burmistrz Londynu Sadiq Khan zakomunikował: – To niesamowita wiadomość. Jestem zachwycony, że Londyn osiągnął ten historyczny kamień milowy, po raz pierwszy spełniając prawne limity dwutlenku azotu.

– Nie zawsze było łatwo. Kiedy po raz pierwszy wprowadziliśmy ULEZ, a następnie rozszerzyliśmy go na cały Londyn, napotkaliśmy ogromną presję z różnych stron. Wiele osób chciało utrudnić i spowolnić ten proces. Ale nasza presja była słuszna. Rozwiązanie przyniosło jeszcze większe efekty niż przewidywaliśmy. Będę nadal współpracować z rządem, londyńskimi dzielnicami i partnerami, aby budować zdrowszy, bardziej zielony i sprawiedliwszy Londyn dla wszystkich – dodał Khan.

Czytaj także: Strefa Ultra Niskich Emisji działa. Powietrze w Londynie coraz czystsze, a handel nie ucierpiał

Zdjęcie tytułowe: TK Kurikawa / Shutterstock

Autor

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Zastępczyni redaktora naczelnego SmogLabu. Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Z portalem związana od 2021 roku. Wcześniej redaktorka Odpowiedzialnego Inwestora. Pisze głownie o zdrowiu, żywności, lasach, gospodarce odpadami i zielonych inwestycjach.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Współzałożyciel SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.