Udostępnij

Jezioro Dzierżno Duże i 110 ton martwych ryb. Co wiemy o kolejnej katastrofie?

19.08.2024

110 ton martwych ryb wyłowiono ze zbiornika Dzierżno Duże i Kanału Gliwickiego od początku sierpnia 2024 roku. Czy na naszych oczach rozgrywa się powtórka z tragicznych wydarzeń z 2022 roku? Zebraliśmy wszystkie dostępne informacje ws. kolejnej katastrofy ekologicznej.

Pełnia lata, słońce, spokojne jezioro. Jednak patrząc uważnie widać białą smugę, która roztacza się wśród szuwarów i linii brzegowej. To tysiące padniętych ryb w jeziorze Dzierżno Duże, które leży na terenie Gliwic (woj. śląskie). Zasila je rzeka Kłodnica, łączy się z Kanałem Gliwickim, który w dalszym swoim biegu łączy się z Odrą. Wszystko dzieje się tydzień po wielosektorowej konferencji ws. przyszłości Odry i Kanału Gliwickiego, która odbyła się 9 sierpnia w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim.

Obrazki, które napływają ze śląska jednoznacznie kojarzą się z katastrofą ekologiczną na Odrze z 2022 roku. Według oficjalnych danych wyłowiono wtedy ok. 350 ton martwych ryb. Szacunki naukowców są jednak dużo wyższe i mówią o ponad tysiącu ton.

Dariusz Lesznar z Polskiego Związku Wędkarskiego wraz z dziesiątkami wolontariuszy wyławia śnięte ryby z gliwickiego zbiornika. – Jest dosłownie tragedia, jest masakra. Ilości podawane nie są żadną fikcją, codziennie odławianych jest po kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt to ryb. Cały czas wyjeżdżają kolejne łodzie, pełne przyczepy ryb. Byłem zaangażowany w sprawę zatrucia Kanału Gliwickiego. W moim mniemaniu nie zmieniło się nic. Jeśli już to na gorzej. Nie wiemy, co wpływa do zbiornika, nie ma boi pomiarowych, żadnych czytników – mówił 15 sierpnia w rozmowie z lokalnym portalem Dzisiaj w Gliwicach.

Jezioro Dzierżno Duże i Kanał Gliwicki – złota alga zabójcza dla zwierząt. Jej przyczyna jest jasna

Według Ministerstwa Klimatu i Środowiska bezpośrednią przyczyną jest zakwit złotej algi. – W Kanale Gliwickim i zbiorniku Dzierżno Duże doszło do gwałtownego rozwoju i zakwitu „złotej algi”. Ten jednokomórkowy glon wykazuje bardzo dużą dynamikę rozwoju. W ciągu kilku dni z ilości śladowych może rozwinąć się do poziomu toksycznego zakwitu (100-300 mln komórek w litrze wody). Takie zjawisko nastąpiło w rejonie IV sekcji Kanału Gliwickiego i zbiornika Dzierżno Duże – czytamy.

Choć woda z Kanału Gliwickiego finalnie ląduje w Odrze, to według informacji z niedzieli 18 sierpnia „złota alga nie jest tam stwierdzana, w kilku punktach pojawia się w ilościach śladowych”.

O co chodzi ze złotą algą? Obrazowo przedstawił to na antenie Radia Nowy Świat dr inż. Łukasz Weber, specjalista ds. inżynierii środowiska i członek Państwowej Rady Gospodarki Wodnej: – Organizm jest chory na zasolenie, a złota alga jest taką infekcją, która od czasu do czasu, w różnych miejscach tego organizmu się po prostu uaktywnia. Pierwotną przyczyną jest stan tej wody, która Kłodnicą wpada do jeziora Dzierżna i dalej do Kanału Gliwickiego – wskazał ekspert.

Za zasolenie śląskich rzek odpowiadają spółki górnicze, ale też państwowy gigant wytwarzający miedź. Według licznych przekazów naukowców zarówno Odra, jak i Wisła, dopływając do Górnego Śląska, są rzekami czystymi, określanymi jako rzeki pierwszej klasy. Eksperci mówią wprost – po tym, jak rzeki przepłyną Górny Śląsk, zamieniają się w ścieki.

Ministerstwo na wojnie ze złotą algą. Pierwszy taki eksperyment

Podczas kolejnego zakwitu złotych alg Ministerstwo Klimatu i Środowiska postanowiło przeprowadzić eksperyment, który miał zatrzymać najbardziej intensywny czas kwitnięcia alg, który jest zabójczy dla wodnych zwierząt. Do wody podawano perhydrol (nadtlenek wodoru, czyli woda utleniona). – Według wstępnego raportu, eksperyment z użyciem nadtlenku wodoru spowodował zniszczenie komórek „złotej algi” i doprowadził do redukcji tego glonu z efektywnością na poziomie 90-99,9 proc. – czytamy na stronie resortu klimatu.

– Pobrano około 7 tysięcy próbek i wykonano ponad 80 tysięcy testów na obecność algi w 11 punktach nad Odrą i również na Wiśle. We współpracy z Instytutem Rybactwa Śródlądowego zamontowaliśmy 30 punktów monitoringu stałego, gdzie można 24 godziny na dobę sprawdzić poziom zasolenia, pH, temperaturę i natlenienie wody wzdłuż Odry. IMGW stworzył z nami system przewidywania zasolenia na 72 godziny do przodu, tak żebyśmy mogli przewidywać, prognozować i reagować lepiej na kryzysy, jakie mamy dziś na zbiorniku Dzierżno Duże – tłumaczy wiceministra klimatu i środowiska Urszula Zielińska.

Eksperyment odbywał się pod nadzorem Instytutu Ochrony Środowiska – Państwowego Instytutu Badawczego (IOŚ-PIB) we współpracy z Generalną Dyrekcją Ochrony Środowiska (GDOŚ), przy udziale inspekcji środowiskowych, ichtiologów, PZW, służb wojewody śląskiego, Państwowej Straży Pożarnej i pracowników Wód Polskich. Obsługą techniczną eksperymentu zajęło się Wojsko Polskie, 5 Pułk Chemiczny z Tarnowskich Gór. 

To tylko gaszenie pożaru. Potrzeba systemowych rozwiązań

Wykonywane przez naukowców metody stosuje się do incydentalnego gaszenia pożaru, incydentalnego radzenia sobie z problemem, natomiast naszym celem jest oczywiście poszukanie sposobów zmniejszenia zanieczyszczeń, które wpływają do takich zbiorników jak Dzierżno Duże, jak Kanał Gliwicki czy sama Odra – wskazywała w niedzielę 18 sierpnia szefora resortu – Paulina Hennig-Kloska.

Ile musielibyśmy tego perhydrolu użyć, aby uzdrowić cały zbiornik, kanał czy rzekę – zastanawia się prof. Piotr Skubała z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach zapytany przez SmogLab. – Lokalnie można powstrzymać zakwit złotej algi, ale to absolutnie nie rozwiąże problemu. Słyszę też sprzeczne opinie co do tego, czy jest to bezpieczne dla całości ekosystemu, nawet jeśli to powstrzymuje rozwój alg, to pytanie, czy nie zaburza to funkcjonowania rzecznego, czy jeziornego ekosystemu.

Zdaniem prof. Skubały „cała siła i energia powinna być skupiona na tym, żeby przestać wydobywać paliwa kopalne, które są przyczyną tej sytuacji”. – Bo za to, co widzimy, odpowiadają zasolone wody kopalne. Do tego dochodzą inne zanieczyszczenia z przemysłu. Nas przemysł musi przestać uwalniać gigantyczne ilości toksyn do środowiska – zaznacza naukowiec.

Do tematu będziemy wracać.

Zdjęcie tytułowe: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Autor

Maciej Fijak

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.