Udostępnij

Nastolatek wygrał stypendium Google’a za pomysł, jak usuwać mikroplastik z wody

06.08.2019

W tegorocznej edycji konkursu Google Science Fair zwyciężył 18-letni Fionn Ferreira, nastolatek z Irlandii, który opracował metodę oczyszczania wody z mikroplastiku. Innowacyjna propozycja wykorzystania ferrofluidu, czyli magnetycznej cieczy, została nagrodzona stypendium w wysokości 50 tys. dolarów. 

Rozwiązanie zaprezentowane przez nastolatka wzorowane jest na metodach oczyszczania wód z oleistych plam, pochodzących np. z wycieków ropy naftowej. I podobnie jak one opiera się na wykorzystywaniu cząstek reagujących na działanie magnesu.

Mówiąc najprościej, zaproponowana przez Ferreirę metoda polega na dodaniu do zanieczyszczonej wody ferrofluidu – magnetycznej cieczy, która przylega do drobin mikroplastiku. Następnie, z użyciem magnesu, jest on usuwany z wody wraz z połączonymi z nim zanieczyszczeniami.

„Nie mogę się doczekać, aby zastosować moje odkrycie i przyczynić się do rozwiązania problemu mikroplastików w naszych oceanach na całym świecie” – powiedział osiemnastolatek po ogłoszeniu wyników konkursu.

O swoim rozwiązaniu nastolatek opowiada (w języku angielskim) m.in. tutaj:

Młody naukowiec wykazał, że zaproponowana przez niego metoda charakteryzuje się skutecznością rzędu ok. 85 procent. Zastrzega jednak, że najlepiej radzi sobie z zanieczyszczeniami pochodzącymi z pralek (z syntetycznych ubrań i środków piorących).

Google Science Fair to coroczny konkurs naukowy, organizowany pod patronatem internetowego giganta. Wziąć w nim udział może młodzież w wieku od 13 do 18 lat. Projekt młodego Irlandczyka został wybrany spośród nadesłanych zgłoszeń do ścisłego finału, który odbywał się w siedzibie Google’a w Kalifornii.

W nagrodę Fereirra otrzyma stypendium w wysokości 50 tys. dolarów.

[Zobacz także: Do 2050 r. plastiku w oceanach będzie więcej niż ryb. Chyba że zmniejszymy jego zużycie]

Wszechobecny mikroplastik

Wspomniany mikroplastik to inaczej drobiny plastiku o średnicy mniejszej niż 5 milimetrów. Zalicza się do niego zarówno zanieczyszczenia, które trafiły do środowiska w takiej wielkości (tzw. mikroplastik pierwotny), jak i drobiny powstałe w wyniku rozpadu większych elementów, np. trafiających do mórz i oceanów toreb foliowych czy sieci rybackich (tzw. mikroplastik wtórny).

Choć nie ma wyników badań, które jednoznacznie wskazywałyby na szkodliwość mikroplastiku dla zdrowia, niepokoić może fakt, że mimo braku dokładnego przebadania potencjalnych zagrożeń, stał on się zanieczyszczeniem wszechobecnym. Jak informowaliśmy przed kilkoma tygodniami, z badań australijskich naukowców wynika, że tygodniowo spożywać możemy nawet 5 g plastiku, który dostaje się do naszego układu pokarmowego przede wszystkim wraz z wypijaną wodą. [Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.]

 

Źródło: Google Science Fair

Zdjęcie: Shutterstock/Aleksey Boyko

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.