Udostępnij

Tygodniowo możemy zjadać plastik odpowiadający masie karty kredytowej

11.07.2019

Badacze z Uniwersytetu w Newcastle twierdzą, że tygodniowo możemy zjadać nawet 5 g plastiku. To mniej więcej tyle, ile waży karta kredytowa. Ilość ta  przekłada się na spożycie 21 gramów plastiku miesięcznie i ok. 250 g w skali roku. Głównych źródłem tworzywa w naszej diecie okazuje się woda – i choć w Europie skażenie jest znacznie mniejsze niż m.in. w USA i Indiach, skala zjawiska i tak ma prawo niepokoić.

Badania zostały zrealizowane na zlecenie WWF przez naukowców z australijskiego Uniwersytetu w Newcastle.

To pierwsza tego typu analiza o skali globalnej, w której zestawione zostały dane z 50 badań prowadzonych na całym świecie. Celem było uchwycenie skali zjawiska, jakim jest nieświadome spożywanie przez człowieka cząstek plastiku – tworzywa, którym zanieczyszczenie określane jest już mianem „plastic crisis„. [O skali zanieczyszczenia mikroplastikiem pisaliśmy wielokrotnie – m.in. tutaj.]

„Podczas gdy świadomość [obecności] mikrodrobin plastiku i ich wpływu na środowisko wzrasta, to badanie pomogło po raz pierwszy w dokładnym obliczeniu wskaźników spożycia. Rozwiniecie metody przeliczania ilości mikroplastiku na masę [ciała] może pomóc określić potencjalne ryzyko toksykologiczne dla ludzi”- powiedział dr Thava Palanisami, współkierownik projektu.

W badaniu ujawniona została skala spożycia potencjalnie szkodliwego tworzywa, ale także nierówności w tym kontekście. Mieszkańcy Indii i Stanów Zjednoczonych pochłaniają ok. dwa razy więcej plastiku niż mieszkańcy Europy czy Indonezji. Na Starym Kontynencie ilość tą oszacowano na ok 2 g.

Czytaj także: Do 2050 r. plastiku w oceanach będzie więcej niż ryb. Chyba że zmniejszymy jego zużycie

Jako główne źródło mikrodrobin plastiku w naszej diecie wskazano wodę – zarówno butelkowaną, jak i pochodzącą z kranu. Drobiny znajdują się jednak także w naszym pożywieniu (szczególną uwagę zwrócono na skorupiaki), a także we wdychanym przez nas powietrzu (ich źródłem są m.in. ścierające się opony samochodowe).

„Te ustalenia muszą posłużyć jako sygnał alarmowy dla rządów. Tworzywa sztuczne nie tylko zanieczyszczają nasze oceany i drogi wodne, ale także zabijają życie morskie – jest w nas wszystkich i nie jesteśmy w stanie uniknąć ich spożywania. Globalne działania są niezbędne dla rozwiązania tego kryzysu” – powiedział Marco Lambertini, dyrektor generalny WWF.

 

Z pełną treścią raportu można zapoznać się tutaj. [Jak deklarują autorzy badania, wyniki ukażą się również w recenzowanym czasopiśmie naukowym.]

Źródła: University of Newcastle, WWF

Zdjęcie: Shutterstock/Ti_ser

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.