Udostępnij

Nowa Zelandia: 3,5 procent całej populacji kraju wyszło na ulice

27.09.2019

Tydzień po tym, jak setki tysięcy osób wyszło na ulice Australii w obronie klimatu, dziś swoim rekordem cieszą się aktywiści z Nowej Zelandii. Dziesiątki tysięcy Nowozelandczyków opuściło w piątek szkołę i pracę, aby wziąć udział w trzecim strajku klimatycznym w tym kraju, uznanym za pierwszy i największy jak dotąd pokaz międzypokoleniowej mobilizacji.

Marsze zorganizowało ponad 40 miast w całym kraju. Wzięło w nich udział 260 placówek, w większości instytucji szkolnictwa wyższego. Strajk odbył się dzisiaj, ponieważ w zeszły piątek część licealistów zdawała egzaminy. Według wyliczeń podawanych przez School Strike 4 Climate NZ, na ulice wyszło ponad 3,5 proc. całkowitej populacji Nowej Zelandii.

W mediach społecznościowych aktywiści przypominają badania przeprowadzone przez Ericę Chenoweth, politolog z Harvard University, mówiące o tym, że nieposłuszeństwo obywatelskie to nie tylko wybór moralny, ale też najpotężniejszy sposób kształtowania światowej polityki.

Patrząc na setki kampanii z ostatniego stulecia, Chenoweth stwierdził, że kampanie bez użycia przemocy mają dwukrotnie większe prawdopodobieństwo osiągnięcia swoich celów niż kampanie z użyciem przemocy. I chociaż dokładna dynamika będzie zależeć od wielu czynników, badaczka pokazała, że ​​potrzeba około 3,5% populacji aktywnie uczestniczącej w protestach, aby zapewnić poważne zmiany polityczne” – pisze w swoim felietonie David Robson z BBC.

Otoczyli parlament

Strajkujący zanieśli do parlamentu list otwarty podpisany przez 11 tysięcy Nowozelandczyków. Wzywają w nim rząd do ogłoszenia katastrofy klimatycznej.

Mobilizacja Nowozelandczyków może być zaskoczeniem dla reszty świata, bo tamtejsza premier Jacinda Ardern jest przez wielu uważana za postać, odgrywającą dużą rolę na politycznej arenie walki z kryzysem klimatycznym. W głównym przemówieniu podczas szczytu w Nowym Jorku postawiła na optymistyczny wydźwięk, wyjaśniając, że “pesymizm doprowadza do apatii”.

„Możesz argumentować, że w oparciu o naszą obecną trajektorię nie ma teraz czasu na optymizm. Ale jeśli mówimy tylko o utracie masy lodowca lub wzroście poziomu morza, ryzykujemy budowaniem społeczeństwa, które uważa, że ​​wszystko zostało utracone i jest po prostu za późno. A nie jest” – mówiła Ardern.

Pod przywództwem Ardern Nowa Zelandia planuje stać się zeroemisyjnym krajem do 2050 roku. Przedstawiciele strajkującej młodzieży uważają jednak, że rząd nie podejmuje “sensownych i natychmiastowych działań”. Premier została też skrytykowana w tym tygodniu za to, że nie poruszyła tematu zmian klimatu na swoim pierwszym dwustronnym spotkaniu z Donaldem Trumpem.

Ameryka Południowa wkracza do akcji

Aktywiści zapowiadają, że protestujący “zaleją ulice” Santiago w Chile. Protesty odbędą się również w Brazylii, Boliwii, Ekwadorze i Paragwaju. Szczególna sytuacja ma miejsce w Bogocie, gdzie reprezentanci ruchu ekologicznego zostali poddani represjom. W lipcu protestujący w całym kraju apelowali o zaprzestanie przemocy, w wyniku której zginęło wielu aktywistów (według szacunków to 734 zgonów w pierwszych siedmiu miesiącach 2019 roku). „Chcemy nadal domagać się natychmiastowej zmiany w kierunku dekarbonizacji” – zapowiedziała aktywistka Susana Muhamad, która planuje marsz obok biur największej w kraju firmy naftowej Ecopetrol.

W Argentynie zaplanowano ponad 30 wydarzeń, podczas których tłumy będą maszerować przez stolicę, od Plaza de Mayo do siedziby kongresu narodowego. Wśród nich Stephanie Cabovianco, 30-letnia działaczka z Buenos Aires. „Nie ma bezpośrednich przywódców koordynujących nasz ruch w Ameryce Łacińskiej. I dobrze. To walka prowadzona przez młodych ludzi, a jej struktura powinna być jak najbardziej horyzontalna” – ocenia.

Patrząc na nasze europejskie „podwórko”, emocje sprzed tygodnia wcale nie opadły. Filmiki w mediach społecznościowych pokazują tłumy protestujących dla klimatu m.in. w Budapeszcie, Genewie, Turynie. Minister Edukacji we Włoszech – Lorenzo Fioramonti – wezwał szkoły, by uznały nieobecności uczniów za „usprawiedliwione”, ponieważ strajk klimatyczny jest „niezbędny dla ich przyszłości”.

 

Źródło: The Guardian, Twitter

Fot: Shutterstock, BBC

Autor

Karolina Gawlik

Dziennikarka i pieśniarka, opiekunka projektu Mantra Ziemia łączącego świadomą sztukę i głęboką ekologię. Publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach najchętniej opowiada o prawdzie ludzkiego serca oraz naturze jako podmiocie. Autorka dokumentu „Świat do naprawy”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.