Udostępnij

Syberia płonie, wojsko nie może pomóc. „To drugi front Putina”

15.01.2024

Syberia w tym roku jest wyjątkowo mocno doświadczona pożarami. Płonie głównie tajga. Choć większość pożarów wynika z działania człowieka, choćby z wypalania traw, nie da się ukryć, że coraz większa w tym rola ocieplającego się klimatu.

W tym roku ogień pojawił się wyjątkowo wcześnie i ze zdwojoną siłą. Niektórzy wręcz mówią o drugim froncie otwartym przez Putina. Rosja wypowiedziała wojnę Ukrainie, paląc i niszcząc miasta, a teraz to pożary niszczą Rosję. Zestawienie obu faktów jest nieprzypadkowe. Zwykle to armia stanowiła duże wsparcie w akcjach gaśniczych. Tym razem jednak, zajęta podbijaniem obcego państwa, nie może włączyć się w dotychczasowej skali w akcje ratownicze. A skala pożarów jest poważna. Tylko w sobotę w regionie Krasnojarskim w pożarach zginęło osiem osób, a kolejnych jedenaście trafiło do szpitala.

Doniesienia o pierwszych pożarach pojawiły się już pod koniec marca, ale duże rozmiary żywioł osiągnął w połowie kwietnia. Satelita należący do Europejskiej Agencji Kosmicznej już 17 kwietnia zauważył ogromne pożary niecałe 100 km od Omska, jednego z większych miast na południu Syberii. Ogień szybko się rozprzestrzeniał, bo sprzyjały mu warunki pogodowe. Kiedy u nas było dość zimno, na zachodzie Syberii temperatury były co najmniej 3oC wyższe od średniej 1981-2010. W praktyce oznaczało to wartości na termometrach często przekraczające w ciągu dnia 20oC. W Omsku w połowie kwietnia było 24oC, a pod koniec miesiąca nawet 28oC.

Szkarłatny księżyc nad Seattle

Efekty pierwszych w tym roku pożarów na Syberii zauważyli nawet ludzie mieszkający na zachodnim wybrzeżu USA, m.in. w Seattle, jak pokazuje zdjęcie, mieszkańcy miast mogli obserwować szkarłatny odcień Księżyca. To efekt wiatru, który nie tylko przyniósł pył znad pustyni Gobi, ale też dymy z płonącej tajgi.

Dlaczego pożary na Syberii tak trudno ugasić?

Syberyjskie lasy to trudny do wyobrażenia obszar. Gęstość zaludnienia jest na zupełnie innym poziomie, a odległości między jedną a drugą miejscowością liczone są w kilometrach. Nie ma tam dróg, szlaków przeciwpożarowych, lasy nie są podzielone liniami oddziałowymi na sektory. Przywołując tytuł książki Gustawa Herlinga-Grudzieńskiego to inny świat.

Zwykle tak duże obszary są gaszone nie przez straż pożarną, a wojskowe lotnictwo. Akcje gaśnicze są wspierane przez siły lądowe posiadające sprzęt pozwalający na poruszanie się w niedostępnych, pozbawionych dróg terenach. Przez pożary cierpi również fauna. Na nagraniach można zobaczyć, jak przed szybko nierozprzestrzeniającymi się pożarami uciekają stada łosi.

Dramat pożarów, to też dramat zwykłych ludzi. Pożary, które w maju zaczęły obejmować Kraj Krasnojarski zabiły już 19 osób. Brak wsparcia ze strony wojska powoduje, że pożary bardzo szybko niszczą całe wsie. Trzy osoby, w tym dwoje dzieci, zginęły w pożarach we wsi Talaszanka, około 200 kilometrów na północ od Krasnojarska. Kolejne dwie ofiary pochodzą z wioski Nikolsk, 300 kilometrów na zachód od Krasnojarska. To tylko dwa z wielu przykładów, bo te ponure statystyki będą się zmieniać w kolejnych dniach i tygodniach.

Roman Vilfand z Rosyjskiego Centrum Badań Hydrometeorologicznych poinformował agencję TASS, że takie pożary zdarzały się w maju wyjątkowo rzadko. „Ale od dawna nie padało. Były pożary, a teraz doszedł silny wiatr”, powiedział Vilfand.

Czytaj również: Syberia jako mroźna i bezludna kraina? Zdaniem naukowczyń obszar ten wkrótce radykalnie się zmieni

Autor

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracujący od lat z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.