Udostępnij

System kaucyjny pod znakiem zapytania? Powinniśmy czerpać przykład od sąsiada

29.11.2023

Czy system kaucyjny w Polsce jest zagrożony? Do końca roku ma zostać wydane rozporządzenie Ministerstwa Klimatu i Środowiska dotyczące opłaty produktowej. To ważna sankcja dla przedsiębiorców, którzy nie zapewnili wymaganego poziomu selektywnej zbiórki oraz wykorzystania materiałów z recyklingu dla swoich produktów.

Z założenia wysoka opłata miała motywować producentów do uczestnictwa w systemie kaucyjnym. Jednak przy skandalicznie niskich stawkach zaproponowanych przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, przyniesie to skutek odwrotny do zamierzonego. W swoich stanowiskach przesłanych MKiŚ pisze o tym 10 instytucji i organizacji pozarządowych.

W lipcu przyjęto ustawę o systemie kaucyjnym. Odbyło się to przy poparciu większości partii politycznych, głosami 433 posłów i posłanek. Zdecydowali oni, że projekt jest właściwą odpowiedzią na wyzwania, jakie stawia przed nami gospodarka o obiegu zamkniętym. A także na wysokie ambicje w zakresie ochrony środowiska.

Czym jest system kaucyjny?

System kaucyjny to sprawdzona w wielu krajach europejskich recepta na spełnienie poziomów recyklingu plastiku, szkła i metalu. To również szansa na nowe, zielone miejsca pracy. Ustawa kaucyjna to ponadto remedium na gigantyczne kary nakładane na Polskę za niespełnienie założeń w zakresie recyklingu, które w 2022 r. wyniosły ponad 2 mld złotych, jak również redukcję kwoty tzw. podatku od plastiku.

Prawidłowe funkcjonowanie systemu kaucyjnego, który ma zacząć działać w Polsce od stycznia 2025 roku, zależy od wielu czynników. Jednym z nich jest właściwe określenie stawek opłaty produktowej. Opłata ta powinna być ekonomicznym bodźcem gwarantującym, że wprowadzającym będzie zależało na maksymalizacji zbiórki odpadów opakowaniowych po napojach.

Zaproponowane przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska stawki są krytycznie niskie, co może zadziałać w sposób przeciwny do zamierzonego. Może bowiem skutecznie zniechęcić przedsiębiorców do działań mających na celu włączenie się do systemu kaucyjnego. Finalnie zagrozi to poprawnemu jego działaniu w Polsce.

W odpowiedzi na propozycję Ministerstwa Klimatu i Środowiska 10 instytucji i organizacji pozarządowych, tj.

  • WWF,
  • Stowarzyszenie Nowa Idea,
  • CircularTogether,
  • OIGO,
  • Stowarzyszenie Ekologiczne EKO-UNIA,
  • Fundacja Frank Bold,
  • Instytut Gospodarki o Obiegu Zamkniętym,
  • EEB,
  • Reloop,
  • BoMiasto,
  • Polskie Stowarzyszenie Zero Waste,

przesłało swoje stanowiska, postulujące utrzymanie maksymalnych stawek zaproponowanych w ustawie.

– Jako Polskie Stowarzyszenie Zero Waste postulujemy, by wysokość opłaty produktowej była określona według maksymalnej stawki zapisanej w ustawie kaucyjnej. I by wynosiła 25 zł za kilogram w każdym roku funkcjonowania systemu. Może się to okazać jedynym skutecznym sposobem na zagwarantowanie realnego działania przedsiębiorców w miesiącach poprzedzających wprowadzenie systemu. I pozwoli im na stworzenie efektywnego, przyjaznego dla konsumentów rozwiązania — komentuje Joanna Kądziołka, prezeska Polskiego Stowarzyszenia Zero Waste.

Słowacja świeci przykładem

Przykładem takiej strategii jest system działający na Słowacji, gdzie opłata produktowa wynosi 6 euro za kg, czyli ok. 25 zł, co przekłada się na wysoką efektywność całego systemu.

Co więc należy zrobić? – Obserwując to, co dzieje się z polską ustawą o systemie kaucyjnym, jak również funkcjonowanie systemów w innych krajach, widzimy, jak ważne jest to, aby właściwie ustawić wysokość opłaty produktowej – mówi SmogLabowi Kądziołka. Powinniśmy także, jak dodaje, utrzymać zapisy ustawy dotyczące rodzajów frakcji (jednorazowy plastik, metal i szkło wielorazowe).

– Należy również utrzymać ambitne poziomy zbiórki opakowań po napojach. One sprawiają, że zmniejszą się wielomilionowe kary dla Polski za ich nieosiągnięcie. Są głosy mówiące o ponownym otwarciu ustawy. Obawiamy się, że takie działania obniżą ambicje prośrodowiskowe ustawy. To sprawi, że nadal będziemy borykać się z ogromnymi problemami zanieczyszczenia środowiska. Jak i z finansowymi konsekwencjami braku realizacji unijnych regulacji.

System kaucyjny musi być efektywny

– Opłata produktowa ma na celu zapewnienie szybkiego i skutecznego wprowadzenia oraz efektywnego działania systemu kaucyjnego. I jest sankcją karną za niewykonanie przez wprowadzających obowiązków związanych z ROP za opakowania. Stawki podane w projekcie Rozporządzenia — symboliczne 10 groszy w 2025 r. i 1 zł w 2026 r. – nie spełniłyby funkcji opłaty produktowej. Proponujemy więc zatem zwiększenie ich poziomu do maksymalnej stawki wskazanej w ustawie — komentuje Tomasz Wojciechowski, przedstawiciel Instytutu GOZ.

Jak donosi Portal Samorządowy, „50 gr kaucji doliczone będzie do plastikowych butelek o pojemności do trzech litrów, butelek szklanych wielokrotnego użytku do półtora litra oraz do puszek metalowych do jednego litra”. Tak wynika z opublikowanego przed kilkoma dniami projektu rozporządzenia resortu klimatu i środowiska.

Zdjęcie tytułowe: Melian Vlad/Shutterstock

Autor

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Jej teksty ukazują się też w Onet.pl. Współpracuje również z Odpowiedzialnym Inwestorem. Pisze przede wszystkim o gospodarce odpadami, edukacji ekologicznej, zielonych inwestycjach, transformacji systemu żywności i energetycznej. Preferuje społeczne ujęcie tematu. Zainteresowania: ochrona przyrody; przede wszystkim GOZ i OZE, eco-lifestyle oraz psychologia.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.