Udostępnij

Sztuczna inteligencja i satelity pomogą zwalczać nielegalne połowy

27.03.2024

Do tej pory statki oraz platformy naftowe i gazowe, a także morskie turbiny wiatrowe były poza szczegółową kontrolą. W rozwiązaniu tego zadania mają pomóc satelity oraz sztuczna inteligencja.

Wszystko po to, aby dokładniej kontrolować światowe zasoby morskie, z których codziennie korzysta około 3 miliardów ludzi. Chodzi m.in. wypadki związane z zatonięciami czy zaginięciami jednostek pływających. Mogą to być też nielegalne połowy albo przekroczenie limitu legalnych.

Brak całościowego monitoringu na morzach i oceanach doprowadza do tego, że nie wiemy, jak mocno jest eksploatowany wszechocean.

Nieuczciwi armatorzy jednostek pływających wyłączają transpondery AIS

System automatycznej identyfikacji (AIS) to system nawigacyjny wykrywający współrzędne statków. Ma on zastosowanie w śledzeniu ich ruchu oraz podnoszeniu bezpieczeństwa żeglugi. AIS jest generalnie używany do ujawniania tożsamości jednostek pływających, właścicieli i korporacji oraz działalności połowowej w przypadku statków rybackich. Ta procedura jednak nie wszędzie znajduje zastosowanie. I nie dla każdych jednostek pływających.

Wiele nielegalnie użytkowanych statków wyłącza transpondery AIS lub manipuluje lokalizacjami.

W ten sposób odbywa się niezgodne z prawem rybołówstwo, prowadzące do bardzo dużych przełowień. Dochodzi do nagminnego łamania przepisów zawartych w międzynarodowych umowach, dotyczących wspólnego korzystania z zasobów oceanicznych.

Cierpią na tym lokalni rybacy, łowiący ryby w tradycyjny sposób.

Zakres badań

Naukowcy z organizacji non-profit Global Fishing Watch, z Uniwersytetu Wisconsin-Madison, Uniwersytetu Duke w Durham, Uniwersytetu Kalifonijskiego w Santa Barbara i organizacji ochrony środowiska Skytruth w swoich badaniach, przeprowadzonych dla okresu 2017-2021, wykorzystali zdjęcia satelitarne, dane GPS ze statków oraz sztuczną inteligencję.

W ten sposób sporządzili dokładną mapę z analizą przemysłowej eksploatacji oceanów.

Przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji naukowcy wykonali 2 mln gigabajtów obrazów radarowych i optycznych. W pierwszym przypadku z dwóch satelitów Sentinel 1, a w drugim z dwóch satelitów Sentinel 2.

Następnie porównali te wyniki z 53 mld raportów AIS na temat ustalenia dokładnej pozycji statków i infrastruktury nadbrzeżnej, takiej jak platformy naftowe i gazowe oraz morskie turbiny wiatrowe.

Gdzie najwięcej jest zarejestrowanych luk w monitoringu oceanicznym?

Badanie wykazało, że do tej pory satelity nie rejestrowały około 75 proc. statków rybackich i około 25 proc. statków transportowych oraz energetycznych.

Naukowcy wyciągnęli wnioski, że wiele jednostek pływających celowo wyłącza transpondery AIS, by ukryć swoją lokalizację oraz tożsamość. Takie przypadki unikania międzynarodowego monitoringu najczęściej mają miejsce na wodach Azji Południowej i Afryki.

Jennifer Raynor, adiunkt ekonomii zasobów naturalnych na Uniwersytecie Wisconsin-Madison i współautorka badania, dla serwisu the Conversation powiedziała: – Zidentyfikowaliśmy około 28 tys. konstrukcji morskich – głównie platform wiertniczych i turbin wiatrowych, ale także pomostów, mostów, linii energetycznych, gospodarstw akwakultury i innych konstrukcji stworzonych przez człowieka.

Wyniki badań wskazały, że w 2021 r. liczba morskich turbin wiatrowych była już większa, niż platform naftowych. Największy boom gospodarczy na inwestowanie w budowę tych pierwszych zanotowany był w Europie Północnej oraz w Chinach. W dobie dekarbonizacji to akurat jest bardzo dobra wiadomość.

Brak pełnego monitoringu przyczyną intensywnej eksploatacji ekosystemów morskich

Cała światowa gospodarka morska opiera się na rybołówstwie, żegludze i produkcji energii. Jest ona warta aż 1,5 biliona dolarów. Jej wzrost gospodarczy jest szybszy niż wynosi średnio cała gospodarka światowa.

To powoduje jednak ubożenie wielu ekosystemów morskich. W szczególności przybrzeżnych, gdzie występuje wyższa różnorodność biologiczna.

Naukowcy w swoim artykule naukowym piszą: „Jedna trzecia stad ryb jest eksploatowana powyżej poziomu biologicznie zrównoważonego. Szacuje się, że 30–50 proc. kluczowych siedlisk morskich zostało utraconych w wyniku industrializacji człowieka”. Dodają, że „w wielu morskich obszarach chronionych (MPA) wykryto także liczne statki rybackie, które nie były śledzone publicznie. Na przykład dwa z najbardziej znanych, biologicznie ważnych i dobrze monitorowanych MPA na świecie – Rezerwat Morski Galapagos i Park Morski Wielkiej Rafy Koralowej – pokazywały średnio odpowiednio ponad 5 i 20 takich statków tygodniowo”.

Systematyczne raportowanie danych przez Global Fishing Watch

Global Fishing Watch zapisuje, aktualizuje i poszerza dane na temat monitorowania w poszczególnych regionach rybackich. Wymienia najbardziej kluczowe luki prawne oraz czynniki, którym należy przeciwdziałać:

  • Rybołówstwo w regionach ubogich w dane.

Ponieważ AIS jest zbyt drogi i nie jest w stanie uchwycić wszystkich regionów nadmorskich i morskich na całym świecie, toteż zarządzający rybołówstwem mogą wykorzystać dane naukowe w celu monitoringu ryb

  • Nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy.

Często jest tak, że przemysłowe statki znajdują się na wodach, na których łowią tradycyjni rybacy. Ponadto przekraczają strefy ochrony przyrody, takie jak morskie obszary chronione (MPA). Dane naukowe mogą pomóc władzom morskim w krajach rozwijających się w celu identyfikacji przypadków łamania prawa oraz ukierunkowania patroli wybrzeży morskich.

  • Łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej.

Dane naukowe Global Fishing Watch mogą pomóc w ocenie skali emisji gazów cieplarnianych dla transportu morskiego oraz infrastruktury nabrzeżnej. Zwłaszcza energetyki morskiej.

Zdjęcie tytułowe: Split Second Stock/Shutterstock

Autor

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.