Udostępnij

Uścisk dłoni oczami słoni. Przyjaźnią się, mają własną osobowość i ulegają ekscytacjom

30.03.2025

Okazuje się, że w świecie słoni interakcje pomiędzy poszczególnymi osobnikami w różnym wieku i w rozmaitych kontekstach społecznych dostarczają ciekawych wniosków dotyczących zachowania tych dużych i niezwykle inteligentnych ssaków.

W ostatnim badaniu na temat behawiorystyki słoni naukowcy skoncentrowali się na obserwacjach samców w grupie. Za to poprzednie badania zazwyczaj były powiązane z obserwacją zachowania samic. W stanie dzikim naukowcy przeprowadzili tylko dwa takie badania. Ich obiektami były dwa gatunki: Słoń afrykański (Loxodonta africana), żyjący głównie na sawannie, ora jego mniejszy krewny – słoń leśny (Loxodonta cyclotis), spotykany w lasach deszczowych Afryki równikowej.

Park Narodowy Etosha w Namibii. Źródło: muratart/Shutterstock

Wyjątkowy kontekst społeczny

Naukowcy z Kalifornii i Massachusetts (USA) w nowym badaniu na temat zachowania słoni afrykańskich na wolności odkryli, że te zwierzęta wraz z wiekiem wykazują indywidualne cechy charakteru. Dlatego też młodsze samce były bardziej podobne do siebie pod względem temperamentu niż starsze. Najnowszym odkryciem w etologii (nauce o zachowaniu zwierząt) było spostrzeżenie ciekawego kontekstu społecznego w grupie słoni.

Gdy w danym miejscu obecne były młodsze samce, te starsze częściej przejawiały przyjazne, aczkolwiek dominujące typy zachowań. Natomiast gdy pojawił się jeden wpływowy samiec, starsze osobniki wykazywały mniej przyjazne interakcje w grupie. Dominujący samiec demonstrował swoje zachowanie pomiędzy agresją a przyjaźnią.

Podczas behawioralnych badań O’Connell-Rodwell i jej współpracownicy zarejestrowali 66 odrębnych typów zachowania u słoni afrykańskich. Spośród nich zwrócili uwagę na dziesięć ostatnich cech, takich jak: przynależność do grupy, agresja, dominacja, niepokój, spokój, wyparcie (typ zachowania, gdy np. dany słoń doświadcza wysokiej motywacji do dwóch lub więcej sprzecznych typów zachowania), eskalacja agresji, zabawa, wycofanie, zadowolenie społeczne i czujność.

Badacze wyróżnili pierwsze pięć, wśród których – w zależności od kontekstu społecznego – niektóre z nich często powtarzały się u poszczególnych osobników słoni.

Miejsce spotkań

Obserwacje przeprowadzono podczas pięciu letnich sezonów od połowy czerwca do końca lipca w latach 2007-2011 na obszarze Parku Narodowego Etosha w północnej Namibii. Specjaliści skoncentrowali się przede wszystkim na zbadaniu różnych typów zachowania wśród samców na polanie przy wodopoju Mushara, gdzie w większej grupie spotykały się i komunikowały.

– Użyliśmy rejestratora danych behawioralnych, aby stale oceniać różne typy zachowania, gdy grupa samców słoni odwiedzała wodopój w naszym miejscu badań. Zdecydowaliśmy się na ciągłe pobieranie próbek przez lata, aby uzyskać bogatszy zbiór danych na temat typów zachowania, które nie występowały często, co pozwoliło nam zadać kilka dodatkowych pytań na temat socjalności samców słoni – powiedziała dla Mongabay O’Connell-Rodwell z Centrum Biologii Konserwatorskiej na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii.

Źródło: Alta Oosthuizen/Shutterstock

Etolodzy wzięli pod uwagę osobniki w różnych klasach wiekowych. W badaniu wybrali osobniki, które były obserwowane przynajmniej trzy razy w ciągu dwóch lat. W ciągu obserwowanych pięciu sezonów naliczyli średnio 34 słonie. Następnie poklasyfikowali je w klasy wiekowe.

Wpływowy samiec

Etolodzy postanowili również odkryć, w jaki sposób w tej 34-osobnikowej grupie słoni ujawnia się osobnik wpływowy, czyli dominujący i przewodzący.

– Większość samców często wchodzi w interakcje przy wodopoju. Bardzo niewielu z nich decyduje się tego nie robić. A te nieliczne osobniki są zazwyczaj dużo starsze. Spośród samców, które się socjalizują, niektóre są niezwykle towarzyskie. Są też jednak takie, które lubią przewodzić grupie – powiedziała ponownie dla Mongabay O’Connell-Rodwell.

Te ostatnie stoją zazwyczaj najwyżej w hierarchii społecznej grupy. A pozostałe słonie – raczej poza starszymi osobnikami – chętnie i każdorazowo witają się z takim osobnikiem. Na przykład poprzez rytualne powitania trąbami lub wkładanie ich do pyska przewodzącego samca.

– Każdy samiec w grupie chce być w pobliżu wpływowego samca. Podążać za nim i wchodzić z nim w interakcje. Wszystkie będą tak podekscytowane, że będą stały w kolejce, aby go powitać. A młodsze wręcz okazują, że nie mogą się doczekać. Podczas powitania wszystkie wkładają mu trąby do pyska na raz. To zachowanie jest powitaniem słonia kojarzącym się z uściskiem dłoni przez ludzi — napisała O’Connell-Rodwell.

Fot. Samiec niższej rangi „oddaje honor” trąbą do pyska starszemu, wyżej postawionemu osobnikowi. To zachowanie powitalne jest bardzo ważnym rytuałem, który służy wzmacnianiu relacji między powiązanymi osobnikami. Źródło: Caitlin E. O’Connell-Rodwell/CC-BY 4.0

Równowaga

Naukowcy ostatecznie stwierdzili, że badanie jest pierwszym, które wykazało, iż dorosłe samce słoni na wolności wykazują także odrębne cechy osobowości. Wyniki tej publikacji wykazały, że najbardziej optymalnymi społecznie samcami słoni są te, które potrafią osiągnąć równowagę między agresją a przyjaźnią.

Ponadto, badanie potwierdziło ważny aspekt socjalny, że posiadanie mieszanych grup wiekowych – od juniorów, przez osobniki w średnim wieku, po seniorów – w populacjach samców słoni było niezwykle ważne dla ich dobrostanu.

– Głębsze zrozumienie zachowania dzikich słoni mogłoby pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji dotyczących ich ochrony oraz usprawnić zarządzanie słoniami w niewoli – powiedzieli dla Eurekalert.

Zdjęcie tytułowe: Michael Wick/Shutterstock

Autor

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.