Udostępnij

Wcześniejsze El Niño potwierdzone. Nadchodzą rekordowe upały?

16.06.2023

W końcu się zaczęło. Narodowa Administracja ds. Oceanów i Atmosfery (NOAA) 8 czerwca poinformowała, że El Niño stało się już faktem. Kilka miesięcy temu zakładano, że zjawiska tego należy się spodziewać w lipcu lub w sierpniu, jednak nadeszło szybciej. Fakt pojawienia się El Niño budzi poważne obawy klimatologów, szczególnie że już maj był na świecie bardzo ciepły.

Nadeszło

NOAA w swoich regularnych raportach informuje, że na przełomie maja i czerwca temperatura w równikowym pasie Oceanu Spokojnego przekroczyła odchylenie 0,5oC. To według amerykańskiej interpretacji oznacza wyjście z fazy neutralnej i wejście do ciepłej fazy ENSO, czyli El Niño. El Niño to naturalne, cykliczne zjawiska klimatyczne charakteryzujące się wyższą niż zwykle średnią temperaturą równikowych wód Oceanu Spokojnego. Przypomnijmy, że jeszcze w marcu trwała La Niña, czyli chłodna faza ENSO.

 class=
Ilustracja1. Odchylenia temperatur powierzchni oceanów od średniej wieloletniej dla grudnia 2022 i maja 2023. NOAA

Nowa aktualizacja NOAA z 12 czerwca pokazuje bardzo dynamiczny wzrost temperatur w równikowej części Pacyfiku. Średnie odchylenie temperaturowe w tzw. Niño 3.4 wyniosło już 0,9oC. Oczywiście w kolejnych tygodniach powinno dojść do spauzowania, być nawet niewielkiego spadku temperatury, ale wzrost temperatur w tak krótkim czasie jest niepokojący. Szczególnie że nie wiadomo, jak dokładnie silne będzie El Niño. Wiadome jest na pewno, że szczyt tego zjawiska, jak zwykle powinien przypaść pod koniec tego roku. Stąd zresztą też nazwa El Niño, to po hiszpańsku chłopiec, dzieciątko, co ma nawiązywać do Bożego Narodzenia.

„Obecnie się nasila. Od kilku miesięcy w naszych prognozach pojawiają się oznaki, ale naprawdę wygląda na to, że osiągnie szczyt pod koniec tego roku pod względem intensywności”, powiedział Adam Scaife, szef prognoz długoterminowych z brytyjskiego MetOffice.

Czytaj także: Ten wykres już budzi grozę. Gdy przyjdzie El Niño będzie jeszcze gorzej

Będą rekordy

Należy się spodziewać, że na świecie padnie wiele rekordów temperatur, gdyż dodatnia faza ESNO powoduje tymczasowy wzrost globalnej temperatury. A ponieważ mamy globalne ocieplenie, będzie miało miejsce dalsze wzmocnienia postępującej zmiany klimatu. Należy się spodziewać, że przyszły rok będzie rekordowo ciepły na całym świecie. „Nowy rekord globalnej temperatury w przyszłym roku jest zdecydowanie prawdopodobny. Zależy, jak duże okaże się El Niño – duże El Niño pod koniec tego roku daje dużą szansę na nowy rekord globalnej temperatury w 2024 roku”, powiedział Scaife.

W prawie rekordowym maju

Już teraz należy się tym martwić z uwagi na to, jaki był w tym roku maj. Według szacunków europejskiego serwisu Copernicus globalnie był drugim najcieplejszym w historii pomiarów.

 class=
Ilustracja 2. Odchylenia średniej dla maja 2023 temperatury na Ziemi w stosunku do lat 1991-2020. Copernicus Climate Change Service/ECMWF.

Tak, drugim, nie ósmym, nie dziesiątym, a właśnie drugim. Stało się to w trakcie wciąż trafiającej neutralnej fazy ENSO. A należy dodać, że efekt tego, co dzieje się na Pacyfiku działa z przynajmniej dwumiesięcznym opóźnieniem. Tegoroczny maj na świecie był jedynie 0,07oC chłodniejszy od rekordowo ciepłego maja z 2020 roku. Przypomnijmy tu też, że kwiecień był czwartym, a marzec drugim najcieplejszym w historii pomiarów, jak podaje Copernicus.

W maju padło wiele rekordów temperatur na całym świecie. Na przykład w Szanghaju 29 maja zanotowano rekordowe 36,1oC. Wysokie temperatury występują też wespół z wysokimi temperaturami wód okalających Państwo Środka, co budzi obawy związane ze wzrostem poziomu mórz. „Temperatura wód przybrzeżnych Chin również znacznie wzrosła z powodu globalnego ocieplenia, a wzrost poziomu mórz przyspieszył”, powiedział niedawno Wang Hua, szef departamentu prognoz morskich w chińskim Ministerstwie Zasobów Naturalnych. Jeszcze wcześniej, bo 12 maja Choa Chu Kang pod Singapurem odnotowano 36,2oC.

Także tropikalny region Indochin doświadczył w maju rekordowych fal upałów. W Wietnamie 6 maja temperatura wzrosła do rekordowych 44,2oC, temperatury typowej bardziej dla Półwyspu Arabskiego niż Indochińskiego. Owszem, w Wietnamie panują wysokie temperatury tuż przed nastaniem monsunu, ale wartości przekraczające 40oC to rzadkość dla tego regionu świata. Podobnie było w sąsiednim Laosie, temperatury wzrosły tam do rekordowych 43,5oC.

Czytaj także: Indie w szponach upałów. Demografia pogłębia problem

W tym czasie większość Europy w tym Polska były stosunkowo chłodne. Jednak warto podkreślić, w Polsce w maju zaczęła rozwijać się susza. Globalne ocieplenie, to nie tylko wzrost temperatur.

Świat półtora stopnia z wielkimi upałami

Tak duże temperatury na południu Azji każą zadać pytanie: Jak będzie wyglądać przyszłość? Według badań przeprowadzonych na Uniwersytecie Harvarda do końca tego wieku liczba dni z upałami ulegnie co najmniej potrojeniu w większości obszarów świata. W tym także w Azji czy chociażby w USA. Już do 2050 roku należy oczekiwać podwojenia.

Tropikalne obszary świata będą najbardziej narażone, gdyż z racji swojego położenia wysokie temperatury występują tam od zawsze. Niebezpieczna granica znajduje się więc blisko. „Z definicji nie wiemy, co mogłoby się stać, gdyby duże populacje zostałyby narażone na bezprecedensowy stres związany z upałami i wilgocią”, powiedział główny autor badania Lucas Vargas Zeppetello. Już świat cieplejszy o 1,5oC względem ery preindustrialnej według badań z 2021 roku będzie oznaczać poważne problemy w tropikalnych obszarach świata. Tzw. temperatura mokrego termometru (w uproszczeniu temperatura oparta na wilgotności powietrza) będzie regularnie osiągać lub przekraczać śmiertelne wartości. „Zdrowie ludzkie doznaje poważnego uszczerbku nawet w warunkach mniej ekstremalnych upałów”, przypomniała Kristina Dahl, starszy klimatolog z Unii Zaniepokojonych Naukowców. I tu warto przypomnieć, dlaczego w czasie budowy stadionów w Katarze zginęło tylu ludzi. O czym można przeczytać tutaj. To nie były zwykłe wypadki na placu budów.

Półtora stopnia nadchodzi

Rozpoczynające się El Niño może nas do świata cieplejszego o 1,5oC znacznie przybliżyć. A w wielu krajach zarówno zwykli ludzie, jak klimatolodzy obawiają się skutków El Niño idących w parze z globalnym ociepleniem. Tak jest np. w Australii, która graniczy z Pacyfikiem. Australijskie biuro meteo zwraca uwagę na sektor energetyczny, który może ulec znacznemu przeciążeniu w trakcie australijskiego lata. Te zacznie się pod koniec tego roku, w czasie szczyt El Niño. Australijska energetyka w dalszym ciągu opiera się na paliwach kopalnych, szczególnie na węglu, którego w tym kraju nie braku. OZE to tylko kilka procent całego miksu. Poważnie ucierpieć może Wielka Rafa Koralowa. Susze i pożary lasów tropikalnych mogą odjąć Amazonię, która w ostatnich latach została brutalnie przetrzebiona przez prawicowego prezydenta Bolsonaro.

Warto jednak przy tym zwrócić uwagę, że El Nino ma też swoje plusy. Spada aktywność huraganów na Atlantyku, co jest dobrą wiadomością dla mieszkańców Florydy czy Karaibów. Cierpiący w wyniku długotrwałej suszy Róg Afryki znajdzie wytchnienie dzięki zwiększonym opadom deszczu. Niemniej jednak, El Niño wraz z globalnym ociepleniem całościowo będzie nieść straty. Mówi się nawet o 3 bilionach dolarów i spadku PKB w wielu krajach świata, szczególnie tych biednych. „Jesteśmy na bezprecedensowym terytorium”, powiedziała Michelle L’Heureux, meteorolog z Centrum Prognoz Klimatycznych NOAA.

Nie liczmy na pauzę w globalnym ociepleniu

Nie powinniśmy też myśleć o tzw. pauzie w globalnym ociepleniu, która zaczęła się w 2017 roku i trwa do dziś. To nie jest żadna pauza. Jeszcze raz przypominamy tu maj i rekordy temperatur. Mark Maslin z londyńskiego Uniwersytetu College powiedział: „W ciągu najbliższych pięciu lat dodatkowe ocieplenie związane z wydarzeniami El Niño tymczasowo popchnie globalny klimat powyżej 1,5 stopnia Celsjusza. Następnie temperatura może spaść poniżej 1,5°C, co pozwoli wszystkim zaprzeczającym zmianom klimatycznym mówić, że świat się ochładza – ponieważ zawsze ignorują długoterminowy trend”.

 class=
Ilustracja 3. Roczne zmiany średniej temperatury światowego oceanu (z pominięciem stref okołobiegunowych) w latach 1981-2023. Czarna gruba krzywa oznacza bieżący rok. Climate Reanalyzer/University of Maine, dane zaczerpnięte z NOAA.

Tu też warto przypomnieć, o czym mówiliśmy kilka tygodni temu – temperatura światowego oceanu cały czas jest rekordowo wysoka. Oceany i morza zajmują 71 proc. powierzchni planety, a ich pojemność cieplna jest 1000 razy większa niż atmosfery. To w oceanach zachodzi globalne ocieplenie i to one wpływają na globalny klimat z Oceanem Spokojnym na czele. 93 proc. globalnego ocieplenia zachodzi w oceanach. W 2013 roku odnotowano rekordowe tempo wzrostu ilości energii zgromadzonej w oceanach. „Lepiej zacznijmy przyzwyczajać się do długich i srogich zim. Słońce wyhamowuje i grozi nam mała epoka lodowcowa”, ostrzegała w TVN24 synoptyk tejże stacji w kwietniu 2013 roku. No cóż, a my dziś musimy się martwić El Nino i światem cieplejszym o 1,5oC.

Zdjęcie tytułowe: shutterstock/Piyaset

Autor

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracujący od lat z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.