Udostępnij

Wreszcie dobre wiadomości z Amazonii. Wycinki najmniejsze od 10 lat

05.03.2025

Wylesienie lasów tropikalnych w Amazonii spada. To pozytywny efekt polityki prezydenta Lula da Silvy. Polityk ten, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, całkowicie zmienił podejście w kwestii ochrony zielonych płuc Ziemi. Niestety na drodze sukcesu stoją dwie przeszkody. Z jednej strony to braki kadrowe w agencji ochrony środowiska, a z drugiej narastające konsekwencje globalnego ocieplenia.

Polityka prezydenta da Silvy przynosi efekty. Znaczny spadek wylesiania Amazonii

Wraz z końcem rządów Jaira Bolsonaro skończyła się zaborcza polityka wobec największego na świecie lasu tropikalnego – puszczy amazońskiej. Oczywiście nie wszytko przyszło od razu, ale dziś można stwierdzić, że prezydent Luiz Inácio Lula da Silva ma prawo mówić o sukcesie. Skala wylesiania spadła o blisko połowę w stosunku do poprzedniego roku, w którym Lula da Silva objął swój urząd.

To największa redukcja od 2016 roku kiedy urzędnicy zaczęli stosować dokładniejsze metody pomiaru zmian w tym najbardziej różnorodnym biologicznie lesie tropikalnym świata.

W okresie od 1 sierpnia 2023 roku do 30 lipca 2024 Amazonia straciła 4,3 tys. km2. To spadek o 46 proc. w stosunku do poprzedniego okresu. Nowsze dane pokazują, że to już największy spadek od 2015 roku. Biorąc pod uwagę realia polityczne oraz kraj, jakim jest Brazylia – można mówić o sporym sukcesie. Prezydent Lula da Silva zapowiedział „zerowe wylesianie” do 2030 roku, a jego kadencja kończy się w styczniu 2027 roku. Tak więc biorąc pod uwagę obecne postępy, są spore szanse na realizację tego celu.

Przeszkody na drodze do dalszej ochrony Amazonii

O ile w Brazylii istnieje wola polityczna, by ratować las amazoński, to na drodze stoją dwie przeszkody. Pierwszą z nich są problemy kadrowe dotyczące pracowników mających efektywnie chronić ten cenny las. Brazylijscy obrońcy środowiska ciężko pracowali w 2023 roku, aby kontrolować wylesianie Amazonii. Osiągnęli imponujące wyniki, które prezydent da Silva wykorzystał do promocji swojej osoby na arenie międzynarodowej. Miał oczywiście do tego prawo, gdyż działo się to dzięki jego gruntownym zmianom.

Teraz jednak władze Brazylii mają na głowie problem związany z dalszymi działaniami IBAMA, czyli Federalnej Agencji Ochrony Środowiska. To instytucja, której zadaniem jest m.in. dbanie o to, by nie dochodziło do nieuprawnionej wycinki lasów oraz nakładanie kar. Aby sprostać ambitnym celom, da Silva potrzebuje zaangażowania tysięcy urzędników państwowych. Jednak od początku roku pracownicy IBAMA oraz dwóch innych instytucji ochrony środowiska rozpoczęli strajk. Domagają się lepszych wynagrodzeń i lepszych warunków pracy, która do łatwych i przyjemnych nie należy.

Obrona tropikalnej puszczy to nie jest łatwa praca. Są braki kadrowe

– Aby osiągnąć zerowy poziom wylesiania do 2030 roku, potrzebni są ludzie do pracy, a ludźmi, którzy zapewnią ten wynik, będą urzędnicy państwowi, którzy są obecnie sparaliżowani – powiedział pracujący w IBAMA, Wallace Lopes.

Praca w agencji ochrony środowiska IBAMA do łatwych i przyjemnych nie należy. Źródło: Tarcisio Schnaider/Shutterstock

Pracownicy ograniczyli swoją działalność do usług wewnętrznych, co znacząco wpłynęło na inspekcje terenowe. W rezultacie po praz pierwszy od 15 miesięcy wylesianie wzrosło. To oczywiście nie oznacza załamania sytuacji, ale pilnie są potrzebne działania w celu poprawy jakości pracy funkcjonariuszy i urzędników IBAMA.

Inspektorzy ochrony środowiska nie są mile widziani w wielu częściach Brazylii. Szczególnie w niektórych wioskach Amazonii, gdzie cała gospodarka kręci się wokół nielegalnych działań, takich jak przejmowanie ziemi, wylesianie i nielegalne górnictwo. Ataki i groźby wobec tych osób to norma. Praca takiego funkcjonariusza to zupełnie coś innego, niż chociażby praca polskiego strażnika leśnego nakładającego mandat za brak papieru na wywóz drewna. To niebezpieczna i nisko płatna praca. To powoduje, że w IBAMA są braki kadrowe.

– Potrzebnych jest wielu ludzi. Chcesz karać zdalnie za nielegalne wydobycie na rdzennych terenach? Musisz tam pojechać, by usunąć to wydobycie razem z uzbrojonymi ludźmi przyzwyczajonymi do takich niebezpiecznych sytuacji – wyjaśnia Suely Araújo, która kierowała IBAMA w latach 2016-2019.

Globalne ocieplenie – wróg, którego sama Brazylia nie pokona

To poważny problem, z którym władze z prezydentem Lulą muszą sobie poradzić w możliwe szybkim czasie. Tym bardziej że Amazonia ma jeszcze gorszego wroga, nad którym władze Brazylii same nie zapanują. Tym drugim problem jest globalne ocieplenie i jego konsekwencje.

W tym roku Brazylia oraz sąsiednie kraje doświadczyły potwornej suszy, jakiej tam jeszcze nigdy nie widziano. Z powodu rosnących temperatur na Ziemi, Amazonia stała się dosłownie „pudełkiem z podpałką”. W tym roku w Brazylii wybuchło 180 tys. pożarów. Dane pokazują, że ten rok może powtórzyć to, co działo się w roku ubiegłym. Do sierpnia spłonęło 5,4 mln hektarów lasów (54 tys. km2). Dla porównania – jest to łączna powierzchnia województwa mazowieckiego i podlaskiego. To tak, jakby w Polsce spłonęła blisko połowa powierzchni naszych lasów!

W skali całej puszczy amazońskiej nie jest to dużo, gdyż formacja ta liczy zawrotne 6 mln km2. Dodając do tego pożary w sąsiednich krajach, Amazonia straciła w tym roku 1 proc. swojej powierzchni. Od 2019 roku do dziś pożary zniszczyły blisko 45 mln hektarów lasów. To cała powierzchnia Niemiec! Tym samym puszcza amazońska skurczyła się o blisko 8 proc. Te liczby są porażające.

Amazonia to problem globalny

– To naprawdę druzgocące, że znów widzimy pożary szalejące w najważniejszych ekosystemach Ameryki Południowej – lasach deszczowych Amazonii, tropikalnej sawannie Cerrado, mokradłach Pantanal i Gran Chaco – zagrażające społecznościom, bioróżnorodności i naszemu globalnemu klimatowi. To kryzys klimatyczny, środowiskowy i humanitarny, który musi zostać rozwiązany pilnymi i natychmiastowymi działaniami rządów krajowych i światowych podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ i Tygodnia Klimatycznego w Nowym Jorku w przyszłym tygodniu. Brak szybkich działań zbliża Amazonię do punktu krytycznego, zagrażając całej naszej przyszłości klimatycznej – apelowała i ostrzegała w połowie września Leila Salazar-López, dyrektor z Amazon Watch.

Obecna sytuacja w Brazylii w postaci suszy wyniszczającej lokalne społeczności i pożary to nie dzieło przypadku. Choć wiele pożarów to celowe podpalenie, to takiej skali nie byłoby, gdyby nie ocieplający się klimat.

Amazonia to nie tylko sprawa Brazylii. To problem globalny. Te wielkie lasy mają bezpośredni wpływ na globalny obieg wody. Bez niej dojdzie do dużych zmian we wzorcach opadowych, a będzie się to działo w tak odległych miejscach, jak pola kukurydzy w stanie Iowa czy nawet na Płaskowyżu Tybetańskim. Pożary w Amazonii to także błędna spirala dodatniego sprzężenia zwrotnego. Powyższa grafika pokazuje uproszczony schemat jego działania.

Być może takie filmy jak Diuna staną się pretekstem do walki z niszczącą świat zmianą klimatu. Pisarze powieści science-fiction osadzali swoje opowieści na umierających planetach. Przykładem jest właśnie Diuna na podstawie której nakręcono cieszący się popularnością film. Powieść Franka Herberta z 1965 roku poważnie potraktowała kwestię cywilizacyjnej destrukcji środowiska naturalnego. Stała się swoistym punktem zbornym dla ruchu ekologicznego już wiele lat temu. Dziś te science fiction staje się rzeczywistością.

Zdjęcie tytułowe: shutterstock/Miguel Schmitter

Autor

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracujący od lat z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.