Udostępnij

Mikroby same uczą się rozkładać plastik. Nie posprzątają świata, ale mogą nam pomóc

07.01.2022

Szwedzkie badania pokazują, że na całym świecie rośnie liczba mikrobów, które przystosowują się do rozkładania zalegających w środowisku tworzyw sztucznych. Presja spowodowana przez zanieczyszczenia jest duża. Jednak ze względu na skalę problemu mikroorganizmy same nie oczyszczą środowiska. Produkowane przez nie enzymy mogą się jednak okazać przydatne w działaniach prowadzonych przez ludzi.

„Znaleźliśmy wiele dowodów potwierdzających fakt, że potencjał globalnego mikrobiomu w zakresie rozkładu tworzyw sztucznych jest silnie skorelowany ze skalą zanieczyszczenia środowiska plastikiem. To znaczący dowód na to, że środowisko reaguje na presję, jaką na nie wywieramy” – powiedział w oświadczeniu Aleksej Zelezniak, biolog ze szwedzkiego Chalmers University of Technology.

Wyniki wspomnianych badań opublikowano w czasopiśmie naukowym „mBIO„.

W komunikacie szwedzka politechnika podkreśla skalę problemu, jakim jest zanieczyszczenie środowiska tworzywami sztucznymi. W ciągu ostatnich 70 lat produkcja plastiku wzrastała wykładniczo. Zaczynając od ok. 2 milionów ton doszła do 380 milionów ton rocznie.

Czytaj także: 8 milionów ton plastiku po pandemii. Część stworzy oceaniczną plamę śmieci

Enzymy pomogą rozkładać plastik?

Badanie pokazuje, że coraz więcej mikroorganizmów dostosowuje się do obecności plastiku w środowisku. Choć to nie wystarczy do pokonania problemu, odkryte substancje chemiczne mogą w przyszłości okazać się pomocne w oczyszczeniu środowiska dostarczając nowych sposobów na rozkład tworzyw sztucznych.

„Obecnie niewiele wiadomo o tych enzymach rozkładających plastik. Nie spodziewaliśmy się, że znajdziemy ich tak dużą liczbę, w tak wielu różnych drobnoustrojach i siedliskach środowiskowych. To zaskakujące odkrycie, które naprawdę ilustruje skalę problemu” – wyjaśnia Jan Zrimec z Chalmers University of Technology, główny autor badania.

Czytaj także: „Od nas zależy, jaki świat zostawimy przyszłym pokoleniom”

O jak dużej różnorodności mowa? W próbkach oceanicznych, pobranych w 67 lokalizacjach, znaleziono 12 tysięcy nowych enzymów. W glebie, którą zebrano w 168 miejscach na globie, było ich aż 18 tysięcy. 60 proc. z nich nie pasowało do znanych wzorców rozkładu plastiku, co oznacza, że mogą przynieść zupełnie nowe sposoby niszczenia tworzyw sztucznych. Wyniki są obiecujące, jednak zaobserwowane enzymy wymagają dalszych badań laboratoryjnych, które pozwolą na ocenę ich skuteczności wobec konkretnych polimerów.

_

Z całością przytaczanych wyników badań można zapoznać się tutaj.

Zdjęcie: AfriramPOE / Shutterstock.com

Autor

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partner portalu

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.