Udostępnij

Naukowcy: całkowita rezygnacja z węgla się opłaci

18.04.2019

Taki wniosek nasuwa się po lekturze najnowszego raportu dotyczącego odpowiedzialnego ekologicznie podejścia do energetyki. Sporządzili go naukowcy z organizacji pozarządowej Energy Watch Group i fińskiego Uniwersytetu LUT.

Czternastu naukowców chciało sprawdzić, co się stanie, jeśli do 2050 roku ludzkość całkowicie odejdzie od paliw kopalnych i energii nuklearnej. Badali oni wszystkie możliwe scenariusze przez cztery i pół roku. Po tym czasie nie mają wątpliwości, że zredukowanie emisji CO2 pochodzących ze wszystkich sektorów gospodarki jest możliwe jeszcze przed 2050 rokiem. Pozwalają na to dostępne technologie, na których wdrożeniu zyskamy wszyscy – zarówno dzięki niższym rachunkom za prąd, jak i mniejszym udziałom podatków przeznaczanych na ochronę środowiska i zdrowia.

– Raport potwierdza, że wszystkie kraje mogą i powinny przyspieszyć swojego starania osiągnięcia celów wyznaczonych przez Porozumienie Paryskie. – powiedział dr Christian Breyer, prowadzący na Uniwersytecie LUT zajęcia związane z wdrażaniem technologii fotowoltaicznych.

Autorzy raportu założyli, że światowa populacja osiągnie w kolejnych trzech dekadach 9,7 miliarda, a zapotrzebowanie na energię będzie wzrastać rokrocznie w tempie 1,8 procenta. Stwierdzili również, że do 2050 roku przytłaczająca większość tych potrzeb będzie zaspokajana przez elektryczność. Według uczonych stanie się tak przede wszystkim przez niemal całkowitą elektryfikację transportu i ciepłownictwa. Zmienić ma się rzecz jasna również miks energetyczny, w którym największą rolę odgrywać będą panele fotowoltaiczne skupione w sieciach niewielkich, lokalnych elektrowni. Te powinny powstawać gęsto, ale w jak najmniejszej skali. Uczeni rekomendują władzom wprowadzanie prawa ułatwiającego zakładanie „solarnych” kooperatyw czy mikroprzedsiębiorstw zajmujących się dystrybucją prądu z paneli.

Fotowoltaika ma stanowić o produkcji niemal 70 procent światowej energii. Na drugim miejscu znalazły się elektrownie wiatrowe, których przewidziany udział wynosi 18 procent. Jeśli osiągniemy ten cel, cena wytworzenia megawatogodziny (MWh) prądu ma nieznacznie spaść. Dziś wynosi ona 54, a w przyszłości może wynieść 53 euro. To średnia dla całego świata. W Europie za produkcję energii zapłacilibyśmy jeszcze mniej, bo spadek kosztów wyniósłby aż 15 procent. Najwięcej skorzystaliby mieszkańcy najbardziej nasłonecznionych i często najbiedniejszych regionów świata – gdzie energia mogłaby być nawet o 34 procent tańsza. Uczeni uwzględniają w tych kwotach również koszty walki z negatywnymi skutkami emisji pyłów, zanieczyszczenia gleby i wody oraz idącymi za tym skutkami zdrowotnymi.

Kolejną dobrą wiadomością byłby zanik wzajemnych zależności energetycznych pomiędzy poszczególnymi krajami. W Polsce rezultatem byłoby zaprzestanie import paliw kopalnych – na przykład z Rosji. Światowa gospodarka będzie musiała też zmierzyć się z rosnącym zapotrzebowaniem na odsoloną wodę. W 2050 roku będzie ono aż 40-krotnie większe niż jeszcze cztery lata temu. Jak jednak zaznaczają autorzy raportu, przejście na solarno-wiatrowy miks energetyczny powinno pobudzić gospodarkę i tworzyć nowe miejsca pracy.

Źródło zdjęcia: Shutterstock/ gui jun peng

Autor

Marcel Wandas

Dziennikarz, autor między innymi Onetu, Holistic News i Weekend.Gazeta.pl. W przeszłości reporter radiowy związany między innymi z Radiem Kraków, Radiem Eska i Radiem Plus. Fan muzyki, bywalec festiwali, wielbiciel krakowskiej Nowej Huty, hejter krakowskiego smogu.

Udostępnij

Zobacz także

Wspierają nas

Partnerzy portalu

Partner cyklu "Miasta Przyszłości"

Partner cyklu "Żyj wolniej"

Partner naukowy

Bartosz Kwiatkowski

Dyrektor Frank Bold, absolwent prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, wiceprezes Polskiego Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, ekspert prawny polskich i międzynarodowych organizacji pozarządowych.

Patrycja Satora

Menedżerka organizacji pozarządowych z ponad 15 letnim stażem – doświadczona koordynatorka projektów, specjalistka ds. kontaktów z kluczowymi klientami, menadżerka ds. rozwoju oraz PR i Public Affairs.

Joanna Urbaniec

Dziennikarka, fotografik, działaczka społeczna. Od 2010 związana z grupą medialną Polska Press, publikuje m.in. w Gazecie Krakowskiej i Dzienniku Polskim. Absolwentka Krakowskiej Szkoła Filmowej, laureatka nagród filmowych, dwukrotnie wyróżniona nagrodą Dziennikarz Małopolski.

Przemysław Błaszczyk

Dziennikarz i reporter z 15-letnim doświadczeniem. Obecnie reporter radia RMF MAXX specjalizujący się w tematach miejskich i lokalnych. Od kilku lat aktywnie angażujący się także w tematykę ochrony środowiska.

Hubert Bułgajewski

Ekspert ds. zmian klimatu, specjalizujący się dziedzinie problematyki regionu arktycznego. Współpracował z redakcjami „Ziemia na rozdrożu” i „Nauka o klimacie”. Autor wielu tekstów poświęconych problemom środowiskowym na świecie i globalnemu ociepleniu. Od 2013 roku prowadzi bloga pt. ” Arktyczny Lód”, na którym znajdują się raporty poświęcone zmianom zachodzącym w Arktyce.

Jacek Baraniak

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Ochrony Środowiska jako specjalista ds. ekologii i ochrony szaty roślinnej. Członek Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot i Klubu Przyrodników oraz administrator grupy facebookowej Antropogeniczne zmiany klimatu i środowiska naturalnego i prowadzący blog „Klimat Ziemi”.

Martyna Jabłońska

Koordynatorka projektu, specjalistka Google Ads. Zajmuje się administacyjną stroną organizacji, współpracą pomiędzy organizacjami, grantami, tłumaczeniami, reklamą.

Przemysław Ćwik

Dziennikarz, autor, redaktor. Pisze przede wszystkim o zdrowiu. Publikował m.in. w Onet.pl i Coolturze.

Karolina Gawlik

Dziennikarka i trenerka komunikacji, publikowała m.in. w Onecie i „Gazecie Krakowskiej”. W tekstach i filmach opowiada o Ziemi i jej mieszkańcach. Autorka krótkiego dokumentu „Świat do naprawy”, cyklu na YT „Można Inaczej” i Kręgów Pieśni „Cztery Żywioły”. Łączy naukowe i duchowe podejście do zagadnień kryzysu klimatycznego.

Jakub Jędrak

Członek Polskiego Alarmu Smogowego i Warszawy Bez Smogu. Z wykształcenia fizyk, zajmuje się przede wszystkim popularyzacją wiedzy na temat wpływu zanieczyszczeń powietrza na zdrowie ludzkie.

Klaudia Urban

Z wykształcenia mgr ochrony środowiska. Od 2020 r. redaktor Odpowiedzialnego Inwestora, dla którego pisze głównie o energetyce, górnictwie, zielonych inwestycjach i gospodarce odpadami. Zainteresowania: szeroko pojęta ochrona przyrody; prywatnie wielbicielka Wrocławia, filmów wojennych, literatury i poezji.

Maciej Fijak

Redaktor naczelny SmogLabu. Z portalem związany od 2021 r. Autor kilkuset artykułów, krakus, działacz społeczny. Pisze o zrównoważonych miastach, zaangażowanym społeczeństwie i ekologii.

Sebastian Medoń

Z wykształcenia socjolog. Interesuje się klimatem, powietrzem i energetyką – widzianymi z różnych perspektyw. Dla SmogLabu śledzi bieżące wydarzenia, przede wszystkim ze świata nauki.

Tomasz Borejza

Zastępca redaktora naczelnego SmogLabu. Dziennikarz naukowy. Wcześniej/czasami także m.in. w: Onet.pl, Przekroju, Tygodniku Przegląd, Coolturze, prasie lokalnej oraz branżowej.